Green Memory (7)
သစ္ပုတ္ပင္
ႏွစ္ကာလမ်ားစြာက
ရင္ကြဲဒဏ္ရာေတြ သစ္ေနဆဲ
သူ႔လက္သီးကို က်စ္က်စ္ဆုတ္ထားဆဲ
တင္မင္းထက္
၂ဝဝ၉
သစ္ပုတ္ပင္
ႏွစ္ကာလမ်ားစြာက
ရင္ကြဲဒဏ္ရာေတြ သစ္ေနဆဲ
သူ႔လက္သီးကို က်စ္က်စ္ဆုတ္ထားဆဲ
တင္မင္းထက္
၂ဝဝ၉
© Blogger templates Psi by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
8 comments:
မယိုင္မလဲ
ခိုင္ၿမဲၾကီးၿမတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔
ႏွစ္မ်ားစြာ...........
ေကာင္းမွေကာင္း..ကဗ်ာက။
ေကာင္းမွေကာင္း...ရင္နာဖို႔။
ပံုပါ ရင္ ပို အသက္၀င္မယ္.. ရင္ကြဲေနတဲ့..သစ္ပုတ္ပင္ၾကီး နဲ႕
ေက ေျပာသလို ပုံေလးနဲ႕ဆို ပို အသက္၀င္မယ္
အဲသလို ....ထိထိမိမိ..ေလးေတြေရးတတ္လုိ႔...
ကိုတင္မင္းထက္ ကိုၾကိဳက္တာ..( အဟဲ..ကဗ်ာေျပာတာ..ကဗ်ာ )
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖံုး တခုကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိတယ္
မေနာ္၊ ခ်ိဳသင္း၊ မေက၊ မသီရိ၊ ကိုေက်ာက္ခဲ ေက်းဇူးပါ။
ေက်ာင္းပံုေတြ သပ္သပ္တင္ေပးပါ့မယ္။ ကဗ်ာက ပံုကို မမွီမွာ စိုးလို႔ တြဲမတင္တာပါ။
ေတာ္ပါေပတယ္ မသီတာ၊ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီပံုကို ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္ၿပီး ေရးထားတာ။ ဂရပ္ဖစ္ဒီဇိုင္း ေက်ာ္မင္းေမာင္ လက္ရာေလ။ သစ္ပုတ္ပင္ လက္သီးဆုတ္ေနတဲ့ပံု။
တကၠသိုလ္ အမွတ္တရ ကဗ်ာေလးေတြ link ယူသြားပါတယ္ အစ္ကို... ကဗ်ာ ပိုင္ရွင္ကို အေၾကာင္းၾကားတာပါ...
ခင္မင္ေလးစားလ်က္.
johnmoeeain
Post a Comment