ေတာင္ပံတဖက္
ကြ်န္ေတာ့္အဖိုးဟာ
မန္းေလးဘက္က ရြာေလးတရြာမွာ
သူႀကီး
စစ္အျပီးမွာ ျမိဳ ့ေလးကိုတက္လာခဲ့
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့
အရိုက္အရာ ေပ်ာက္ဆုံးခန္းေပါ့။
အေဖတို ့ေခတ္က်ေတာ့
သားေတြ ပညာေရးဟာ
ရန္ကုန္ဆိုတဲ့ ျမိဳ ့ေလးမွာ
အေကာင္းဆုံးပါလို ့ယူဆခဲ့။
ကြ်န္ေတာ့္အလွည့္က်
ဘာအတြက္ ညာအတြက္ေတြ
မမွတ္မိေတာ့ေလာက္ေအာင္
စကၤာပူဆိုတဲ့ ကြ်န္းေလးမွာ
ကုတ္ကပ္။
ဒီမနက္
စာေမးပြဲျပီးသြားတဲ့ သမီးက
ပ်င္းပ်င္းနဲ ့ စမ္းလုပ္ႀကည့္ေနတာတဲ့
ေတာင္ပံတဖက္ကေတာ့ လွပစြာ။
တင္မင္းထက္
၁ဝဝ၃၁၃
(ရထားေပၚမွာ)
3 comments:
အပ်ံသင္ရင္း
ေ၀းေ၀းသြားတဲ့
အိမ္ေလးကို
ျမင္ျမင္လာမိသလိုပဲ...
ဖမ္းဆုပ္ျပရခက္တဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုနဲ႕ေလ...။
ဒီကဗ်ာ က်ေနာ္ ယူပါဦးမယ္ ဆရာ ။
ဒီကဗ်ာ က်ေနာ္ ယူပါဦးမယ္ ဆရာ ။
Post a Comment