၂၁
Yue Minjun's Execution
ဆိုဗီယက္ဟာသတပုဒ္ကိုျဖတ္ညွပ္ကပ္လိုက္ေတာ့
ျမန္မာ့႐ိုးရာဟာသျဖစ္သြားတယ္
မရီရပါဘူး ...။
အာဖရိကေခတ္ေပၚပန္းခ်ီထဲမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ေတြ႔တယ္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာနဲ႔ ...။
ေျမာက္ကိုရီးယားေက်ာင္းသားေလးသာ
ငါ့သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာ ဖတ္ရရင္
မ်က္ရည္က်ရွာမယ္ ...။
ေနာင္လာမယ့္ ၂၁ ႏွစ္မွာ
ဒီသီခ်င္းေတြ ေနာက္တခါျပန္ဖြင့္ရင္
ငါတို႔ကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ ...။ ။
တင္မင္းထက္
(၆.၈.ဝ၉)
8 comments:
မိုင္တိုင္ ၂၁
အဲဒီဘာမွမၿဖစ္လာတဲ့သကၠရာဇ္မွာ
ကိုယ့္ေလွကိုယ္ ထုိးရင္း
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ေမာ့ၾကည့္ေနမိ
ခုထိေတာ့ ၾကယ္မစံုေသးဘူး
ၾကယ္ေတြကလည္း ေၾကြတုန္းပဲ
ေကာင္းကင္ကလည္း ေမွာင္ေနဆဲ
ကတိေပးလွည့္ပါ
ငါတို႔ အဲဒီသီခ်င္းကို
ေနာက္တစ္ခါ နားမေထာင္ၾကေတာ့ဘူးလို႔...
တခ်ိဳ႕ဒဏ္ရာေတြက
၂၁ အတက္မွာေတာင္ ေသြးစက္လက္က မေျခာက္ခ်င္ေသး
၂၁ အထက္ ႏွစ္အသစ္ေတြ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး
ရင္းစရာေတြလဲ ကုန္သေလာက္ရွိခဲ့ျပီ
ရွင္းစရာေတြက ရွဳပ္လို႕ ကို မဆုံးႏို္င္ခဲ့..
ေနာင္လာမယ့္ ၂၁ ႏွစ္မွာ
ဒီသီခ်င္းေတြ ေနာက္တခါျပန္ဖြင့္ရင္
ငါတို႔ကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ ...။ ။
ၾကိဳက္တယ္ဆိုတာထက္ပိုၿပီး ေၿပာစရာစကားလံုးေတြမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ
အာဖရိက ေခတ္ေပၚ ပန္းခ်ီထဲေရာက္ေနတာ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္
ဘူးဆုိတဲ့ စာသားကုိ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ ကိုတင္မင္းထက္။
ခုထိေတာ့ နီကာရာဂြားလို ပန္းခ်ီတကားေရးဖို႔ေတာင္ မတတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ဘ၀...။
ေသခ်ာခံစားသြားပါတယ္ ကုိတင္မင္းထက္ေရ..
ဒိထက္ေတာ့ ဘာမွပုိမေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။
နင္႔ကဗ်ာက ေကာင္းလြန္းတယ္ ငထက္ရယ္။
ဒီကဗ်ာကိုၾကိဳက္လိုက္တာ
Post a Comment