Sep 26, 2010

သန္းတိုးေအာင္ ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုျခင္း


လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁ လေလာက္က တင္ထားတဲ႔ မတန္ခူး ရဲ႕ ေလႏုေအးဘေလာ့ဂ္က
"အခ်စ္ရိုင္းတို႔အခ်စ္ဦး" ပို႔စ္ကို ျပန္ဖတ္မိရင္း ေက်ာင္းကို သတိရတာနဲ႔ ..
ေက်ာင္းအမွတ္တရ တခုခု တင္ခ်င္စိတ္ေပၚလာမိပါတယ္။
အသစ္ေရးထားတာကလည္း မရွိဆိုေတာ့၊
အရင္ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း (၁၉၉၆) မွာ ေရးဖူးတဲ႔ ..

ျမန္မာ့လက္ေရြးစဥ္ ေဘာလံုးသမား "သန္းတိုးေအာင္" ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုျခင္း

ဆိုတာေလး ျပန္သတိရတာနဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အေတြ႔အႀကံဳကလည္း မရွိနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္မယ္ ဆိုၿပီး သြားလိုက္တာ အသံဖမ္းဖို႔ ကက္ဆက္ေတာင္ မပါဘူး။ လက္ေရးနဲ႔ ေရးမွတ္ေနတာကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေျဖၾကားေပးခဲ႔တဲ႔ ကိုသန္းတိုးေအာင္၊ ကူညီေပးခဲ႔တဲ႔ လက္ေရြးစဥ္ေဘာလံုးသမား ကိုေက်ာ္မင္းတို႔ကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။

.........................................................................................................................
ျမန္မာ့လက္ေရြးစဥ္ ေဘာလံုးသမား "သန္းတိုးေအာင္" ႏွင္႔ ေတြ႔ဆံုျခင္း

ေမး - ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ စတင္ဝင္ေရာက္တဲ႔ ႏွစ္ရယ္၊ ေက်ာင္းၿပီးတဲ႔ ႏွစ္ရယ္၊ ဘယ္အဓိက ဘာသာရပ္နဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ ရခဲ႔တယ္ ဆိုတာ သိပါရေစ။

ေျဖ - ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ကို ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ စတင္တက္ေရာက္ခဲ႔ၿပီး ၁၉၉၄ မတ္လမွာ ၿမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးခဲ႔ပါတယ္။

ေမး - ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ေဘာလံုးကန္ခဲ႔ ပါသလဲ။ ၿပိဳင္ပြဲဝင္တဲ႔ အေနနဲ႔ေပါ႔။

ေျဖ - ၁၉၈၅၊ ပထမႏွစ္မွာ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ လက္ေရြးစဥ္အျဖစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူငယ္မ်ားေန႔၊ ရန္ကုန္တိုင္း ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုၿပိဳင္ပြဲ ကစားခဲ႔ပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္အေနနဲ႔ ဒုတိယ ရခဲ႔ၿပီး၊ ကြ်န္ေတာ္႔အေနနဲ႔ "အေကာင္းဆံုး ေဘာလံုးသမားဆု" ရခဲ႔ပါတယ္။ ဒုတိယႏွစ္ တက္ေနခ်ိန္ ၁၉၈၆ မွာ ျပည္နယ္ႏွင္႔တိုင္း ၁၉-ႏွစ္ေအာက္ ၿပိဳင္ပြဲမွာ ရန္ကုန္တိုင္းအသင္းက ပါဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီ ပြဲမွာလည္း "အေကာင္းဆံုး ေဘာလံုးသမားဆု" ရခဲ႔ၿပီး ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာ႔လက္ေရြးစင္ စျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ပြဲအေနနဲ႔ကေတာ့ ၁၉၈၄-၈၅ တကၠသိုလ္ႏွင္႔ ေကာလိပ္ေပါင္းစံု ေဘာလံုးပြဲမွာ ဒဂံုဇံု-၂ ကေန ပါဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ မႏၲေလးမွာ ကန္ခဲ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္ အသင္းေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ ၁၉၉၁ မွာ စတင္တာဝန္ယူခဲ႔ပါတယ္။ 

၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ "တစ္ႏွစ္တာ အေကာင္းဆံုး အမ်ိဳးသား အားကစားသမား" ဆုကို ရခဲ႔ပါတယ္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ျပန္လည္ခ်ီးျမႇင္႔တဲ႔ဆု ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၆ မွာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး မခြဲဘဲ "အေကာင္းဆံုး အားကစားသမား" ဆု အျဖစ္ ခ်ီးျမႇင္႔ခဲ႔တာ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ႔ဂုဏ္ေဆာင္ ေဘာလံုးသမား (ဦး)ဗဟာဒူးက ရရွိခဲ႔ပါတယ္။ (၉၄ နဲ႔ ၉၆ ႏွစ္ေတြလြဲေနသလိုပဲ။)

ေမး - ေက်ာင္းမွာ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ပညာေတြဟာ အားကစားကြင္းထဲမွာ ဘယ္လို အသံုးဝင္ပါသလဲ။

ေျဖ - ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အင္ဂ်င္နီယာေကာင္းမ်ား ျဖစ္ေစရန္ ေလ႔က်င္႔ သင္ၾကားေပးခဲ႔ပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္း တစ္ေယာက္ဟာ ျပတ္သားရမယ္၊ တိက်ရမယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္ရမယ္၊ ေဘာလံုးကန္တဲ႔အခါ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အသင္းေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္တဲ႔အတြက္ ေက်ာင္းက ေလ႔က်င္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈ၊ တိက်မႈ စတဲ႔ အရည္အေသြးေတြဟာ အဓိက က်ပါတယ္။

ေမး - မ်ားျပား ခက္ခဲလွတဲ႔ စက္မႈတကၠသိုလ္ သင္ခန္းစာေတြၾကားက ထူးခြ်န္တဲ႔ အားကစားသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားခဲ႔ပါသလဲ။

ေျဖ - အားကစားသမား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခက္ခဲတဲ႔ သင္ခန္းစာေတြကို အတန္းစဥ္ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရတာ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ မိမိကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားမႈ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆရာေတြရဲ႕ ပံ႔ပိုးမႈနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔ရပါတယ္။

ေမး - စက္မႈတကၠသိုလ္ စာသင္ႏွစ္ေတြကို ျဖတ္သန္းရင္း ဘယ္လို အျမတ္အစြန္းေတြ ရခဲ႔ပါသလဲ။ (ဥပမာ - ခ်ိန္ဆႏိုင္မႈ၊ အေပါင္းအသင္း၊ ခံႏိုင္ရည္ စသည္ျဖင္႔)

ေျဖ - ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္မႈ၊ စည္းကမ္းေသဝပ္မႈ၊ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္မႈ စတဲ႔ အျမတ္အစြန္းေတြ ရခဲ႔ပါတယ္။ ၁၉၉၁ ဂ်ာမန္နည္းျပဆရာ မစၥတာဝါနာ ေရာက္လာတဲ႔အခါ အဲဒီအခ်က္ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အသင္းေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါတယ္။ အေပါင္းအသင္း အေနနဲ႔ကေတာ့ ေနရာေဒသ အမ်ိဳးမ်ိဳးက ဝါသနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သူေတြနဲ႔ ဆံုေတြ႔ခဲ႔ရၿပီး တစ္သက္တာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ ရခဲ႔ပါတယ္။

ေမး - အင္ဂ်င္နီယာေကာင္း အျဖစ္ေရာ ရပ္တည္ဦးမွာလား။

ေျဖ - အားကစားသမား ဘဝက အနားယူတဲ႔အခါ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္ျဖစ္မွာပါ။ လက္ရွိလည္း ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ လက္ေထာက္ အင္ဂ်င္နီယာ အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ေနပါတယ္။

ေမး - ေဆာက္လုပ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန ေဘာလံုးအသင္းရဲ႕ ကစားသမားတစ္ဦး အေနနဲ႔ေရာ ဘယ္လို ရပိုင္ခြင္႔ေတြ ရရွိပါသလဲ။

ေျဖ - အျခားႏိုင္ငံ ကိုယ္စားျပဳ အားကစားသမားေတြနဲ႔ တန္းတူ အခြင္႔အေရး ရပါတယ္။

ေမး - စက္မႈတကၠသိုလ္ရဲ႕ အားကစား လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို အႀကံေပးခ်င္ ပါသလဲ။

ေျဖ - စက္မႈတကၠသိုလ္ အေနနဲ႔ အားကစား လႈပ္ရွားမႈေတြကို အရင္ကေရာ၊ အခုေရာ အားေပးခဲ႔ပါတယ္။ လူငယ္ဘဝမွာ အားကစားရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈဟာ အေရးပါလွပါတယ္။ အပန္းေျဖမႈ အေနနဲ႔ေရာ၊ ကိုယ္စိတ္ ႀကံ႕ခိုင္မႈ အတြက္ပါ အက်ိဳးရွိပါတယ္။ တက္ႂကြတဲ႔ အရြယ္မွာ ေက်ာင္းစာျပင္ပ အခ်ိန္ေတြကို အားကစားမွာ စိတ္ႏွစ္ထားမယ္ ဆိုရင္ မူးယစ္ေဆးဝါး စတဲ႔ ျပႆနာေတြ ေလ်ာ႔နည္းသြားမွာပါ။

အႀကံေပးဖို႔ကေတာ့ ေဘာလံုးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးပဲ ေျပာပါ႔မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တုန္းက လုပ္ေပးခဲ႔သလို 1st year, 2nd year section လိုက္ပြဲေတြ၊ major ပြဲေတြ၊ အေဆာင္ပြဲေတြ လုပ္ေပးသင္႔ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီပြဲေတြမွာ ကစားခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အခု လုပ္ေပးထားတဲ႔ ေဘာလံုးကြင္းသစ္ႀကီးဟာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ ကြင္းဖြင္႔ပြဲတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ လာကစား ခဲ႔ပါေသးတယ္။ အဆင္႔မွီတဲ႔ ေလ႔က်င္႔ေရးကြင္း တစ္ကြင္းပါ။ တကယ္လို႔ ပြဲေတြ မကစားဘူးဆိုရင္ အလကား ျဖစ္သြားပါလိမ္႔မယ္။ အားကစား ေလာကမွာ တကၠသိုလ္ အားကစားသမားေတြ ထိပ္တန္းက ရပ္တည္ ေနၾကပါတယ္။ အားေပးမႈ မရွိရင္ မ်ိဳးဆက္ျပတ္ သြားပါလိမ္႔မယ္။

ေမး - စက္မႈတကၠသိုလ္ တက္ခဲ႔စဥ္က အမွတ္တရ ခံစားမိတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုေလာက္ ေျပာျပပါ။

ေျဖ - အမွတ္တရေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဟာသအေနနဲ႔ ပထမႏွစ္မွာ ဩဘာလမ္းကို ေလာင္းေၾကးစားေၾကးနဲ႔ ျဖတ္ေလွ်ာက္တာပါပဲ။ အခ်ိဳ႕ကလည္း အတန္းေျပာင္းခ်ိန္ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ဝိုင္းအားေပး ၾကတာေပါ႔။ တစ္ဝက္ေလာက္ ေရာက္ေတာ႔ ဆက္မေလွ်ာက္ရဲေတာ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လွည္႔ျပန္ရင္လည္း ဒီခရီး ဆိုေတာ့ ဆံုးေအာင္ ေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ႏိုင္တဲ႔အတြက္ ေလာင္းေၾကး တစ္ဆယ္ရတယ္။ ၿပီးေတာ႔မွ ေႏြမိုးေဆာင္းမွာ ႀကံရည္တစ္ခြက္နဲ႔ အရွက္ေျဖရတယ္။

ေနာက္တတိယႏွစ္မွာ ျမန္မာ႔လက္ေရြးစဥ္ အေနနဲ႔ ေလ႔က်င္႔ေရး လြယ္ကူေအာင္ ေက်ာင္းက အစီအစဥ္နဲ႔ ထဲမွာ ေနခြင္႔ ရခဲ႔တာလည္း အမွတ္တရပါပဲ။ A-52 မွာ။ အဲဒီႏွစ္ စာေမးပြဲခ်ိန္မွာ အင္ဒိုနီးရွား အေရွ႕ေတာင္အာရွပြဲ သြားကစား ေနရလို႔ ျပန္လာမွ တစ္ေယာက္ထဲ ေျဖခဲ႔ ရပါတယ္။ စာေမးပြဲ ၿပီးေတာ႔ အိမ္ကို ေႂကြးက်န္စာရြက္ ေရာက္လာတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အတြက္ရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္႔ အတြက္ရယ္ ေက်ာင္းလခ ေႂကြးက်န္ သြားသြင္းခဲ႔တယ္။ ေအာင္စာရင္းလည္း ထြက္ေရာ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းက ပါၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔နာမည္ ပါမလာဘူး။ ကိုယ္႔ဖာသာလည္း ေအာင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားေတာ့ အံ႔ဩသြားတယ္။ ဟိုေလွ်ာက္ေမး၊ ဒီေလွ်ာက္ေမးနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွ က ပို႔တဲ႔ စာရင္းက်န္တာ ျဖစ္ေနၿပီး ေအာင္စာရင္းကို ေန႔လည္ (၂) နာရီမွ သိခဲ႔ရတယ္။

ေက်ာင္းနဲ႔ ေဘာလံုးကေတာ႔ ဘြဲ႕ယူတဲ႔ေန႔မွာေတာင္ ေရာေနတာပါပဲ။ တရုပ္အိုလံပစ္ အသင္းနဲ႔ ဒုတိယပြဲ ကန္တဲ႔ေန႔မွာ ဘြဲ႕ယူရပါတယ္။ ဘြဲ႕ယူၿပီးတာနဲ႔ ေဘာလံုးပြဲကို ေျပးရတာပဲ။ ၁၅ မိနစ္ ေနာက္က်ၿပီးမွ ဝင္ကစားရတဲ႔ အဲဒီပြဲဟာလည္း အမွတ္တရပါပဲ။

ေမး - စက္မႈတကၠသိုလ္ရဲ႕ အသစ္ အသစ္ေသာ ညီငယ္/ ညီမငယ္မ်ားကို ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ - ေက်ာင္းၿပီးလို႔ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္ကို လုပ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မလုပ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းထြက္ ပီသေအာင္ ...

ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း (၁၉၉၆)

5 comments:

ေရႊရတုမွတ္တမ္း September 26, 2010 at 2:52 AM  

ေတာ္ပါေသးရဲ့ ..မင္းသမီးကိုသြားမဗူး..အဲေလ ..မဗ်ဴးးရလို႔..

ကုိေအာင္ September 26, 2010 at 4:08 AM  

မဖတ္ရေသးတဲ့ အင္တာဗ်ဴးကို ဖတ္ရူသြားတယ္
ကိုတင္မင္းထက္၊ ေက်းဇူးပါ။

Sonata Cantata September 26, 2010 at 10:38 AM  

ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္မွာ လက္ခုပ္သံ အက်ယ္ဆံုးရသူအျဖစ္ သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။

Anonymous,  September 26, 2010 at 4:06 PM  

http://equalsignpoetryetics.com/

ကဗ်ာဓါတ္အတြက္ နိုးဆြနိုင္ရန္ အေၾကာင္းၾကား။

မသီတာ ။
လူခ်စ္လူခင္မ်ားဖို႕ဆိုတာ မလြယ္။

ျမဴးျမဴး September 27, 2010 at 10:46 AM  

ဗ်ဴးဆရာလဲ လုပ္ဖူးသကိုး..

  © Blogger templates Psi by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP