မိုးတိမ္တမန္

မိုးတိမ္တမန္

မိုးစက္ေတြကို အျမန္ထုပ္ပိုးၿပီး
သင့္ခရီးကိုစပါေတာ့ အေဆြမိုးတိမ္
အလ်င္လိုခ်ိန္မွာေရာက္မလာတတ္တဲ့ ရထားလို
ဒီႏွစ္မွာ မုတ္သုန္ေနာက္က်ခဲ့ၿပီ ...

ပက္ၾကားအက္ေနတဲ့လွ်ာေတြက
သင့္နာမည္ကိုရြတ္ဆို
သစ္ကိုင္းေျခာက္လက္ေတြကိုဆန္႔တန္းလို႔
သင္ခ်စ္တဲ့သူေတြႀကိဳေနၾကတယ္ ...

ေန႔ဘက္မွာလိုတာထက္ပိုလင္းၿပီး
ညဘက္မွာလိုတာထက္ပိုေမွာင္လို႔
သင့္ကိုခ်စ္သူေတြငိုေနၾကၿပီ ...

ေရ ေပးပါ ... တဲ့
ေရငန္ေပါက္ေနတဲ့ ကန္ပ်က္ေတြကေျပာတယ္
ေရ ေပးပါ ... တဲ့
ပဲခူးက ရိုးေျခာက္ကြင္းေတြကေျပာတယ္
ေရ ေပးပါ ... တဲ့
အညာေဒသရဲ႕ ေတာင္ကတံုးေလးကေျပာတယ္
ေရ ေပးပါ ... တဲ့
အင္းေလးလြင္ျပင္ျဖစ္မွာေၾကာက္ေနရွာတဲ့
အင္းေလးကန္ႀကီးကေျပာတယ္ ...

ဒီရာသီအတြက္ သင္စုေဆာင္းထားတဲ့
ဝန္စည္ရိကၡာေတြ မလံုေလာက္မွာစိုးလို႔
သင့္မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ေခြ်းစက္ေလးေတြကို
စုေပါင္းၿပီး ထည့္ေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္ ...

အေဝးကသားသမီးေတြရဲ႕ သတင္းစကားေတြကိုလည္း
သူတို႔ရဲ႕အေမေတြနဲ႔ သူတို႔အားလံုးရဲ႕အေမအတြက္
သယ္ေဆာင္သြားေပးပါလား အေဆြမိုးတိမ္ ...

အရင္ကဆို
သင္ခ်စ္တဲ့ ရိုးမေတာင္တန္းႀကီးေတြမွာ
သစ္ေတာေတြ စိမ္းစိမ္းစိုေနတာေတြ႕ရင္
ဝမ္းသာလြန္းလို႔ သင္ငိုခဲ့ရတယ္
သင္ငိုလို႔လည္း သူတို႔စိမ္းစိုခဲ့တယ္ ...

ခုေတာ့
ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႔ေနတဲ့ ေပစာထုပ္ေတြလို
ေျခာက္ေသြ႔ညိဳေမာင္း ေတာင္တန္းေတြကို
ေလာဘေၾကာင့္ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ တူးဆြထားတဲ့
ပိုးထိုးေပါက္ေတြ ဗလပြနဲ႔ ျမင္ရရင္
သင္ငိုမိေပဦးမယ္ ...

ဒါေပမဲ့ ငိုသာ ငိုပါ အေဆြမိုးတိမ္
တခ်ိန္မွာ ေတာင္တန္းေတြႏိုးထႏိုင္ဖို႔
သင္ငိုဖို႔လိုပါတယ္ ...

တရပ္တပါးကို သူရင္းငွားလိုက္ရေတာ့မွာမို႔
ေရလိႈင္းသံ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ေလးေတြတိတ္ဆိတ္
ႀကိတ္ငိုေနရွာတဲ့ ဧရာဝတီကိုလည္း
သင့္မိုးစက္ေလးေတြနဲ႔ ေထြးေပြ႔ယုယလိုက္ပါဦး
အေဆြမိုးတိမ္ ...

ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ ေစာင့္ထိန္းခဲ့တဲ့
ဣေႁႏၵပ်က္ယြင္းခဲ့ရသူ ပုဂံၿမိဳ႕ကိုလည္း
သူ႔အျပစ္ တစံုတရာမရွိတဲ့အတြက္
မ်က္ႏွာကိုေမာ့ထားဖို႔ ေျပာေပးပါ
အေဆြမိုးတိမ္ ...

ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ေျမသားကို ထြန္ေရးလွေအာင္ျပင္ရင္း
သင့္အရိပ္အေယာင္ေလးမ်ား ျမင္ရမလားမလို႔
ေကာင္းကင္ကိုေငးေနသူေတြအတြက္
ၿပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ့ မိုးစက္ေတြေပးလိုက္ပါ ...

အင္းလ်ားေရျပင္ေအာက္မွာ
သိမ္းထားတဲ့ကံေကာ္ေတြကိုေရတြက္ရင္း
ငိုေၾကြးေနတဲ့ မိုးေတြရြာလိုက္ပါ ...

အင္းလ်ားကန္စပ္တေနရာမွာ
တည္ၿငိမ္ရဲရင့္တဲ့အိမ္အိုႀကီးတလံုးကိုေတြ႔ရင္
သူ႔ကို ခ်စ္ခင္ယံုၾကည္ေနဆဲပဲဆိုတာကိုလည္း
ေျပာျပလိုက္ပါ အေဆြမိုးတိမ္ ...

ႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့ ပုလဲကံုးလို
ကမာၻ႕ေဒါင့္တေနရာစီေရာက္ေနၾကတဲ့
သားသမီးေတြရဲ႕လက္ေဆာင္
ကႏၲာရရဲ႕ ႏွင္းစက္
သမုဒၵရာရဲ႕ ဝဲဂယက္
ေတာင္ေပၚစမ္းေခ်ာင္းေလးတစင္းနဲ႔
ေသြး ေခြ်း မ်က္ရည္စက္ေတြကို
မိုးစက္ေတြအျဖစ္ ရြာသြန္းျဖိဳးေပးပါေတာ့
အေဆြမိုးတိမ္ ...

တင္မင္းထက္
ဇြန္၊ ၂ဝ၁ဝ

Read more...

အသစ္

အသစ္

အိပ္ယာေဟာင္း တခုကေန ႏိုးထၿပီး
ဒီေန႔ထုတ္ သတင္းစာေဟာင္းတေစာင္ကိုဖြင့္
သတင္းေဟာင္းေတြ ဖတ္ေနမိတယ္။

ငါတို႔ ဆန္းသစ္ရမယ္ဆိုတဲ့
စိတ္ကူးေဟာင္းေဟာင္းကို ရြတ္ဆိုရင္း
သြားေနက်လမ္းကိုေလွ်ာက္
က်င့္သားက်အလုပ္ေတြလုပ္တယ္။

"သိပ္ေဟာင္းတဲ့ေကာင္းကင္ပဲ
မင့္ေအာက္မွာ ပန္းသစ္တို႔မပြင့္ႏိုင္" ဆိုတဲ့
ေခါက္႐ိုးက်ိဳး စကားေတြနဲ႔
က်ိန္ဆဲလိုက္ေသးတယ္။

အင္တာနက္ဆိုတာကေတာ့
မဆံုးႏိုင္တဲ့ တီထြင္မႈတခုပဲ
ရင္းႏွီးၿပီးသားေနရာေတြကို
ေရာက္ေရာက္ေနတာကလြဲရင္ေပါ့။

ေမာ္ဒယ္ေဟာင္းရဲ႕ စာမ်က္ႏွာကိုပိတ္ပစ္ၿပီး
ေမာ္ဒယ္သစ္ေလးကို ေငးေနမိတယ္
ငါ သစ္ႏိုင္တာက ဒါပဲရွိတာကိုး။

တင္မင္းထက္
ဝ၃ဝ၆၁ဝ

Photo: www.smh.com.au

Read more...

MV Doulos

ကုန္သည္၊ စစ္သမီး၊ ခရီးသည္ ...

ေနာက္ေတာ့ စာၾကည့္တိုက္မွဴး ...
ခုေတာ့ ေဟာ္တယ္ဝန္ထမ္း ...

ကြ်န္ေတာ္တို႔ သေဘၤာက်င္းတခုမွာ ကမာၻ႔ သက္တန္းအရင့္ဆံုး သေဘၤာေရာက္လာမယ္ ၾကားေတာ့ စိတ္ဝင္စား မိပါတယ္။ ၉၆ ႏွစ္ သက္တန္းရွိၿပီမို႔ ဂင္းနစ္မွတ္တမ္းအရ လက္ရွိ ေျပးဆြဲေနဆဲ ပင္လယ္ကူး သေဘၤာထဲမွာ အႀကီးဆံုးပါ။ သေဘၤာကိုယ္ထည္ကေတာင္ ဂေဟနဲ႔ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ တိုင္တန္းနစ္လိုမ်ိဳး ရက္ပစ္ရိုက္ထားတာပါ။

အရင္က ေရေပၚ စာအုပ္ဆိုင္ လုပ္ထားတာ ဆိုလို႔ ပိုစိတ္ဝင္စားသြားပါတယ္။ စာအုပ္ သေဘၤာဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ကို လာဖူးတယ္လို႔ မွတ္မိေနတာနဲ႔ ရွာၾကည့္ေတာ့ မွတ္တမ္းေတြ ေတြ႔ပါတယ္။

သူ႔ကို ၁၉၁၄ ခုႏွစ္က အေမရိကန္ျပည္မွာ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔က ေရခ်ပြဲနဲ႔ တရားဝင္နာမည္ေပး အခန္းအနား က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ကုန္သေဘၤာအေနနဲ႔ ျဖစ္ၿပီး SS Medina လို႔ ေခၚပါတယ္။ ေရေႏြးေငြ႔ သေဘၤာ ျဖစ္ၿပီး ၄၂၁ ေပ ရွည္ပါတယ္။ သစ္သီးနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ကုန္သေဘၤာအျဖစ္ အေမရိကန္ ဆိပ္ကမ္းေတြကို ကူးသန္းခဲ့ပါတယ္။ ပထမကမာၻစစ္ကို အထိအခိုက္မရွိ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒုတိယကမာၻစစ္ အတြင္းမွာေတာ့ အေမရိကန္ ကမ္းေျခေစာင့္တပ္မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြၾကား ကူးသန္းၿပီး စစ္လက္နက္နဲ႔ စက္သံုးယာဥ္မ်ားကို ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကိုလည္း အေျမွာက္လက္နက္ တခ်ိဳ႕ တပ္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာမန္ ယူဘုတ္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ ေရျပင္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ ရေပမယ့္ အထိအခိုက္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကမာၻစစ္ ၂ ခု လံုးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၄၈ မွာေတာ့ သူ႔ကို အီတလီ ကုမၸဏီတခုက ဝယ္ယူၿပီး SS Roma ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ လူစီးသေဘၤာ အျဖစ္ ျပဳျပင္ခဲ့ပါတယ္။ ခရီးသည္ ၉၈၁ ဦး သယ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး၊ အီတလီ နဲ႔ အေမရိက အၾကား ေျပးဆြဲခဲ့ပါတယ္။

၁၉၅၂ မွာေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ထပ္ အီတလီ ကုမၸဏီ တခုက ဝယ္ယူၿပီး အင္ဂ်င္သေဘၤာ အျဖစ္ျပဳျပင္လိုက္ပါတယ္။ နာမည္ကိုလည္း MV Franca C လို႔ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ အီတလီနဲ႔ အာဂ်င္တီးနား ကို ဖယ္ရီဆြဲခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဇိမ္ခံ သေဘၤာအျဖစ္ ျပဳျပင္ၿပီး Mediterranean Sea မွာ ေျပးဆြဲခဲ့ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ အေတာက္ပဆံုး အခ်ိန္ေတြကေတာ့ ၁၉၇၇ ကေန ၂ဝဝ၉ အတြင္းမွာပါ။ သူ႔ကို GBA (Gute Bücher für Alle ) ဆိုတဲ့ ဂ်ာမန္ အဖြဲ႔က ဝယ္ယူခဲ့ပါတယ္ (အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ Good Books for All လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္) ။ MV Doulos ဆိုတဲ့ လက္ရွိ နာမည္ကို ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး စတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ေဈးသက္သက္သာသာနဲ႔ ေရာင္းခ်ေပးတဲ့ စာအုပ္သေဘၤာအျဖစ္ (စာၾကည့္တိုက္ + စာအုပ္ဆိုင္) အျဖစ္ ကမၻာ့ ဆိပ္ကမ္း အသီးသီးကို လွည့္လည္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ေပၚမွာ သေဘၤာသားနဲ႔ အျခားဝန္ထမ္း ၃၂ဝ ကေန ၃၅ဝ ေလာက္ထိ ပါတတ္ၿပီး။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္က ေဗာ္လန္တီယာမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရေပၚစာအုပ္ဆိုင္ အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၉၈ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔က ပထမ အႀကိမ္၊ ၂ဝဝ၂ ဇန္နဝါရီမွာ ဒုတိယ အႀကိမ္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စာအုပ္စင္ေတြမွာ စာအုပ္ ေထာင္ေသာင္းခ်ီရွိၿပီး၊ ဝမ္းထဲမွာ စာအုပ္ သန္းတဝက္ေလာက္ ပါတယ္ ဆိုပါတယ္။

သူ႔သက္တန္းမွာ ေပ်ာ္စရာခ်ည္းပဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္က ဖိလစ္ပိုင္ ဆိပ္ကမ္းတခုမွာ ခရစ္ယန္ပြဲတခု က်င္းပေနစဥ္ လက္ပစ္ဗံုးနဲ႔ အပစ္ခဲ့ရလို႔၊ သေဘၤာသား (ေဗာ္လန္တီယာ) ၂ ဦး၊ ေဒသခံ ၄ ဦး ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ ၃၂ ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းေတာ့ စာအုပ္လွည့္လည္ေရာင္းခ်ရင္း ၂ဝဝ၉ မွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ သေဘၤာသက္တန္း အဆံုးသတ္ဖို႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူ႔ကို 2010 SOLAS Rules ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္ဖို႔ ယူရို၁၀ သန္းေလာက္ ကုန္က်မယ္ ဆိုပါတယ္။ ၂ဝဝ၉ ႏွစ္မကုန္မွီ ျပင္ရမွာပါ။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ GBA အဖြဲ႔က သူ႔ကို ျပန္ေရာင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

စကၤာပူက BizNaz Resources International Pte Ltd က ၂ဝ၁ဝ မတ္ ၁၈ မွာ ဝယ္ယူခဲ့ၿပီး ဇိမ္ခံ ေဟာ္တယ္ အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းပါမယ္တဲ့။ နာမည္ကိုလည္း ဂရိလို Doulos = Servant ကေန Doulos Phos = Servant Light လို႔ ေျပာင္းလည္း မွည့္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ အဖ်က္ခံရၿပီး သံတိုသံစ ျဖစ္မယ့္ေဘးကလြတ္သြားတဲ႔ သူ႔ကို ျပတိုက္ အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းမယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဟိုတယ္နဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္လည္း တြဲဖက္ပါမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ရွန္က်မ္း စာသင္ေက်ာင္းလဲ ပါဝင္ပါမယ္တဲ့။ မေကေျပာမွ တခုက်န္သြားတာ သတိရတယ္။ အခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕ ထပ္ျဖည့္ထားပါတယ္။ ..)

နာမည္ ၄ မ်ိဳးနဲ႔ မတူညီတဲ့ တာဝန္ ၄ ခုထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့၊ ၅ ခု ေျမာက္ နာမည္နဲ႔ ၅ မ်ိဳးေျမာက္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေတာ့မယ့္ သူ႔ကို ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ နာမည္သစ္ အလင္းေရာင္ ဆိုတာနဲ႔ လိုက္ဖက္လွတဲ့ စာၾကည့္တိုက္မွဴး အလုပ္အတြက္ပါ။

(ဝန္ခံခ်က္ - ျမန္မာမွ်ားနတ္ေမာင္ ဖိုရမ္တြင္ ေဖာ္ျပၿပီး။)

Reference:
http://en.wikipedia.org/wiki/MV_Doulos
http://www.gbaships.org/index.php?option=com_content&task=view&id=59&Itemi d=127
http://www.ssmaritime.net/
http://harvandbrenda.blogspot.com/
http://www.myanmars.net/myanmar-news-2002/myanmar-news-n020108.htm

Read more...

ညမ်ား

ညမ်ား

ငါတို႔ ေစာင့္ခဲ့ၾကတယ္
ျမစ္ေတြခမ္းေျခာက္ခ်ိန္ထိ ..
ငါတို႔ ေစာင့္ခဲ့ၾကတယ္
ၾကယ္ေတြက်ဆံုးခ်ိန္ထိ ..။

သစ္ေတာေတြေရာ ႏွင္းဆီပန္းေတြပါ
မီးေလာင္ေနခဲ့ၿပီ
ငါတို႔ ငိုေႂကြးဖို႔ေမ့ေလ်ာ့
ငါတို႔ စိုက္ပ်ိဳးဖို႔ေမ့ေလ်ာ့
ငါတို႔ဘာကိုေစာင့္ခဲ့ၾကတယ္ ..
ဆိုတာကိုလည္း .. သတိမရၾကေတာ့။

အေမွာင္ထဲကေန အလင္းကို
အလင္းထဲကေန အေမွာင္ကို
တေယာက္မ်က္လံုးကို တေယာက္
ငါတို႔ စိုက္ၾကည့္ေနၾကရင္း
ငါတို႔ ေစာင့္ခဲ့ၾကတယ္။

တင္မင္းထက္
၂၉ဝ၅၁ဝ

Read more...

မီးခိုးေရာင္

 Clyfford Still (Gray Painting 1952)

မီးခိုးေရာင္

၅ နာရီ ၂ဝ အိပ္ရာထ
တေလာကလံုး မီးခိုးေရာင္ ...

မီးခိုးေရာင္ မိုးေရထဲ ျဖတ္ေျပးသြား
မီးခိုးေရာင္ ဘူတာေလးဆီ ...

တကယ့္တကယ္ဆို
အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ကို
အျပာေရာင္ ျပန္သုတ္ေပးခ်င္သူပါ ...

တကယ့္တကယ္ဆို
အစိမ္းေရာင္ စစ္စစ္ေတြသာ
စိုက္ပ်ိဳးေပးခဲ့ခ်င္ပါတယ္ ...

တကယ့္တကယ္ဆို
ကေလးေလးေတြအတြက္
အျဖဴေရာင္ ခံတပ္ေတြေဆာက္ခ်င္တယ္ ...

တကယ့္တကယ္ဆို
အဝါေရာင္ သစၥာပန္းေတြက
ထြန္းလင္းေတာက္ပဆဲပါ ...

ေရာင္စံုအိပ္မက္ နည္းနည္းကို
အံဆြဲထဲ ထည့္သိမ္းထားရင္း
မီးခိုးေရာင္ စားပြဲမွာတေန႔တာ
မီးခိုးေရာင္ ညေနတခုကို ေစာင့္စားရင္းေလ ...

တင္မင္းထက္
၁၇.ဝ၂.၁ဝ

Idea Magazine 2010 Apr

Read more...

၂ဝဝ၉ ကဗ်ာမ်ား

၁၉ ဇြန္ ၂ဝဝ၉ ေမြးေန႔မွာ ဘေလာ့ဂ္ စေရးျဖစ္ပါတယ္။

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွာ ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ ၁၃ ပုဒ္ ကို စုထားတာပါ။

Green Memory  ကဗ်ာေတြကေတာ့ အၿပီးမသတ္ေသးလို႔

ဒီထဲမွာ မထည့္ထားေသးပါဘူး။


Scribd          FileBox           MediaFire

Read more...

စကၤာပူမွာလုပ္သည္

စကၤာပူမွာလုပ္သည္

အလကားေဝတဲ့ သတင္းစာကို
ရထားအလြတ္ခံၿပီး တန္းစီလိုက္တယ္။

ေၾကာ္ျငာမ်ားတယ္ သတင္းရွားတယ္
အားလံုးကို ေလွ်ာ့ေဈးနဲ႔ေရာင္းမယ္ ... တဲ့။

ဒီႏွစ္မွာ အျမတ္စံခ်ိန္တင္မယ္ဆိုတဲ့ ရထားေတြက်ပ္တာ
ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားေတြေၾကာင့္ ... တဲ့။

တ႐ုတ္လုပ္ ဘရန္းဒတ္အတုေတြကို ဖမ္းလိုက္တာ
တ႐ုတ္ထုတ္ ဘရန္းဒတ္အစစ္ေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ... တဲ့။

အရင္တပတ္ကႏိုင္လို႔ ခ်န္ပီယံျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့အသင္း
မေန႔က႐ွံဳးေတာ့ ရာသီကုန္အတန္းဆင္းရမယ္ ... တဲ့။

ကာဆီႏိုအသစ္ႀကီးမွာ ဒါလီရဲ႕အႏုပညာရွိတယ္
ေျခတန္ရွည္ဆင္႐ုပ္ဟာ ခြန္အားနဲ႔နည္းပညာ ... တဲ့။

ဒီကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို ျမင္ဖူးသလိုမ်ားျဖစ္ေနသလား
စကၤာပူမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ႐ိုးေနၿပီ ... တဲ့။

တင္မင္းထက္
ဝ၉.ဝ၃.၁ဝ

Read more...

ကဗ်ာျမစ္မ်ား ဆံုစည္းေဝးကြာ (၆)

တည အိမ္နားမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ သားမႊန္းနဲ႔ ထိုင္ၾကရင္း သူတို႔ Civil မွာ ကဗ်ာဆရာ တေယာက္ရွိတယ္။ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ ဆိုၿပီးေျပာပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းကန္တင္းက ကြ်န္ေတာ္ထိုင္ေနက် "ဝင္း" မွာ ဆံုေတာ့ ေဘးဝိုင္းက တေယာက္ကို "ဒါ - အံ့ေဆြ၊ ဒါ - တင္မင္းထက္" ဆိုၿပီး မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ တကယ္က ျမင္ဖူးေနက် သူေတြ ပါပဲ။ ဒီဆိုင္မွာ ထိုင္ေနၾကသူေတြပါပဲ။ ေယာက္်ားေလးခ်င္းက ခပ္ပါးပါးမို႔သာ နာမည္ မသိၾကတာ။

"ဝင္း" က ကန္တင္းကို ေက်ာင္းဖက္က ဆင္းလာရင္ ဘယ္ဖက္ျခမ္း အလယ္နား ေက်ာ္ေက်ာ္မွာပါ။ ကန္တင္းက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ သြပ္မိုး ဆိုင္တန္းရွည္ႀကီး ၂ ခု။ အလယ္ကြက္လပ္က ေတာ္ေတာ္က်ယ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္ဖက္ျခမ္းမွာ ထိုင္တာမ်ားပါတယ္။ ဆင္းလာလိုက္ရင္ စစျခင္းက ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္၊ အေအးဆိုင္ေလးေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာဦးစိုးလြင္ ရဲ႕  "ကန္သာယာ" (တ႐ုတ္ထမင္းဟင္း တကယ္ေကာင္းၿပီး သမိုင္းဝင္း အေဆာင္ကန္တင္းက ကန္သာယာနဲ႔ အတူတူပါပဲ)၊ ၿပီးေတာ့ လမ္းက်ဥ္းေလး ျခားၿပီး ေနာက္ထပ္ တ႐ုတ္ဆိုင္ တခု ျဖစ္တဲ့ "ေအာင္သိပၸံ"။ ၿပီးေတာ့ ဝင္း၊  အျခား ဗမာ ထမင္းဆိုင္ တဆိုင္၊ ႀကံရည္ဆိုင္ စတာေတြ ျခားၿပီး "ေႏြးေအး"။ ၿပီးေတာ့ အပ်ိဳႀကီး ညီအမေတြရဲ႕ "က်ားပ်ံေမာင္ေကာင္း" ထမင္းဆိုင္။

ညာဖက္ျခမ္း အစြန္ဆံုးက "ေမတၲာေပါင္းကူး" က အတန္းႀကီးေတြ ထိုင္တဲ့ဆိုင္ပါ။ ခင္ေမာင္တိုးေခြေတြ ဖြင့္တတ္ၿပီး၊ ကိုေနဝင္းတို႔ ကိုရဲလြင္တို႔ ေက်ာင္းထဲလာရင္လည္း ေပါင္းကူး မွာ ထိုင္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းက မင္းသား မင္းသမီး ႐ုပ္ရွင္လာ႐ိုက္တာထက္၊ ကိုေနဝင္းတို႔ကို လူပိုဝိုင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အတန္းႀကီးေရာက္တဲ့ အထိ "ဝင္း" မွာပဲ ထိုင္ပါတယ္။ ထိုင္သာ ထိုင္တယ္ "ဝင္း" က လက္ဖက္ရည္ကို အရမ္းျပင္းလြန္းလို႔ ကြ်န္ေတာ္ မေသာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး လက္ဖက္ရည္ပါ ျပတ္သြားတဲ့ အထိပါပဲ။

ေက်ာင္းကန္တင္းက ဆိုင္ေတြနဲ႔ ေဖာက္သည္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဝင္း နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔က ေဆြမ်ိဳးလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရာင္းဖို႔ ခ်က္တဲ့ဟင္း မစားခ်င္ရင္ သူတို႔စားဖို႔ ခ်က္တဲ့ဟင္း ေတာင္းစားတာပါပဲ။

ေက်ာင္းက ဆိုင္နာမည္ေတြက ကဗ်ာဆန္ပါတယ္။ ေနာက္တဆိုင္က "ဆံုစည္းရာ" တဲ့၊ ဘယ္ဖက္ျခမ္းလား၊ ညာဖက္ျခမ္းလား မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ေက်ာင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ ဘတ္စ္ကားဂိတ္နားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလး ကလည္း ေက်ာင္းသားေတြ ထိုင္ေလ့ရွိတဲ့ ဆိုင္ေလးပါ။

Credit to : Titus Hlaing

***

ကန္တင္းရဲ႕ အျပင္ဖက္ အစြန္ဆံုး ဆိုင္ေတြကေန ၾကည့္ရင္ ထမင္းစားေဆာင္၊ အားကစား႐ံု စတာေတြကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြ အတြက္ကေတာ့ ဒါေတြထက္ ပိုအေရးႀကီးတာ ရွိပါေသးတယ္။ ဂ်ီေဟာပါ။

ဂ်ီေဟာေဆာင္နဲ႔ သူ႔ေရွ႕က လမ္းကေလးကို ျမင္ေနရပါတယ္။ အဲဒီလမ္းေလးကေန ဆက္ေလွ်ာက္သြားရင္ ဆရာအိမ္ေတြကို ေရာက္ပါတယ္။ တီခ်ယ္ေမၿငိမ္းက သူ႔ ေယာကၡမျဖစ္တဲ့ ပါေမာကၡႀကီး တေယာက္ အိမ္မွာေနပါတယ္။ သူ႔ အိမ္ကို ေရာက္ျဖစ္ၾကသလို၊ သူ အာစီတူးကိုသြားဖို႔ ထြက္လာရင္လည္း ကန္တင္းမွာ ဝင္ထိုင္တတ္ပါတယ္။ သူ႔ သားႀကီး ကိုထူးျမတ္ ငယ္ငယ္ေပါ့။

***

အံ့ေဆြ ရဲ႕ ကေလာင္နာမည္က ေမာင္နႏၵ၊ ပန္းခ်ီဆြဲေတာ့ ကိုအံ့။ သူ႔ ကေလာင္နာမည္က ေတာ္ေတာ္ကို ႐ိုးေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ အမ်ားႀကီးပိုၿပီး ေခတ္ၿပိဳင္ဆန္တဲ့ ကဗ်ာဆရာပါ။ သူက ပိေတာက္ပြင့္သစ္မွာ အဖြင့္ကဗ်ာ ပါေနပါၿပီ။

သူကေန တဆင့္သိရတာက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ တတန္းႀကီးတဲ့ သတၳဳေဗဒက ညလယ္မိုး ပါ။ ေဇယ်ာေက်ာ္၊ ေဇယ်ာေကြး၊ ေကြးႀကီး၊ ညလယ္မူး စသည္ျဖင့္ ဝရမ္းေျပးတမွ် နာမည္မ်ားသူပါ။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းမဂၢဇင္း လုပ္ၾကေတာ့ သူက အတြင္းေရးမွဴး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ကဗ်ာေရးတဲ့သူေတြ စုမိေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကဗ်ာ စာအုပ္လုပ္ဖို႔ ႀကံၾကတာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္က ေလးတန္း။ သံုးတန္း တုန္းက စာအုပ္ မလုပ္ျဖစ္ပါ။ ေက်ာင္းမွာ အက်မ်ားတာက သံုးတန္း နဲ႔ ငါးတန္း ဆိုေတာ့ စာနည္းနည္း လုပ္ခဲ့မိတယ္ ထင္တာပဲ။ ဒီတခါ စီစဥ္သူေတြကေတာ့ သားမႊန္း နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္။ ေမာင္အံ့၊ ေကြးႀကီး၊ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း (မိုးေသြးနဲ႔လည္း သူငယ္ခ်င္း) ေကာင္းထက္ နဲ႔ ေအာင္ထိုက္ တို႔ စုမိပါတယ္။ ခိုင္ၿမဲ ကေတာ့ ဘယ္သူကေန တဆင့္ ဆက္မိမွန္း မမွတ္မိေတာ့ပါ။

***

ေမာင္အံ့က ပန္းခ်ီလည္း ဆြဲေတာ့ စာအုပ္ ဒီဇိုင္းကို သူပဲ ဆြဲပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဝိညာဥ္ျပာ မွာလို ကဗ်ာတပုဒ္ကို ပန္းခ်ီတပံု မဆြဲေတာ့ပါဘူး။ ကဗ်ာဆရာ တေယာက္ကို ပန္းခ်ီတပံု တမ်က္ႏွာ အျပည့္ဆြဲပါတယ္။ တေယာက္ကိုလည္း တပုဒ္၊ ႏွစ္ပုဒ္ ပဲပါတာပါ။

ဝိညာဥ္ျပာမွာ လက္ေရး ေရးတဲ့ ေနဝင္းေအာင္က ပန္းခ်ီလက္ေရး အစစ္လို႔ ေျပာလို႔ပါမယ္။ ေမာင္အံ လက္ေရးကလည္း ကဗ်ာလက္ေရးမို႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေရးရင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ စိုးစိုး (ေနဆူးသစ္) လက္ေရးကလည္း ကဗ်ာလက္ေရးပါပဲ။ လူမနားလည္တဲ့ ကဗ်ာေတြ ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ လက္ေရးနဲ႔ စာအုပ္ထုတ္႐ံုပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေျပာဖူးသလို ပုရြက္ဆိတ္ကေလးေတြ အရက္မူးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ လက္ေရးမို႔ ဘယ္သူမွ ဖတ္တတ္မွာ မဟုတ္ပါ။

ဒီတအုပ္မွာေတာ့ လက္ေရးနဲ႔ မေရးဘဲ အဲဒီတုန္းက ေခတ္စားခါစ ကြန္ျပဴတာ စာစီမယ္ ႀကံပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က တႏွစ္မွ ကြန္ပ်ဴတာ လက္ေတြ႔ခန္း ၃-၄ ခါ ဝင္ရတာမို႔ ဘယ္သူမွ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ မနီးစပ္ပါ။ သားမႊန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က A&T မွာ လုပ္တယ္ ေျပာလို႔ အကူအညီ သြားေတာင္းၾကပါတယ္။ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့ သူနဲ႔ အတူလုပ္ေနတဲ့ တေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ပန္းခ်ီလည္းဆြဲ၊ ကဗ်ာလည္း ေရးသူမို႔ သူ႔ဆီက ကဗ်ာတပုဒ္ပါ ပန္းခ်ီနဲ႔တကြ ရလာပါတယ္။ သူကေတာ့ IC ဂုဏ္ထူးတန္းက ေမာင္ခ်မ္း ပါ။

ရစ္သမ္မဲ့က်ိန္စာ

ၾကင္နာသူေရ ...
သကၠရာဇ္ေဆြးေတြထဲက
ေသြးေအးရင္ခုန္သံစည္းခ်က္
ပဥၥလက္အတတ္နဲ႔႐ိုက္ခ်ိဳးလိုက္ႏိုင္တာေတာ့
မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္ ...
ကိုယ့္ဆႏၵေတြ ေလဟုန္စီးေမ်ာ
အေမာေဖာက္ရင္းနဲ႔ ပန္းတိုင္မဲ့
ခရမ္းလြန္တံခါးအိုေတြရဲ႕ၾကား
ကိုးစားခ်က္မွ ရွာမရခဲ့ရင္
ထြက္ေပါက္မဲ့က်ဆံုးသြားႏိုင္တယ္
(ေက်းဇူးျပဳ၍ ...)
အဆိပ္သင့္ေလွခါးထစ္ေတြမထြင္းခဲ့နဲ႔ခ်စ္သူ ...

ကဲ !
COME ON ခ်စ္သူ
ၿပိဳကြဲမႈေကာင္းကင္လႊာေအာက္မွာ
အစာမေၾက ညီမွ်ျခင္းေတြ
အေၾကအလည္ရွင္းခ်က္ထုတ္ရေအာင္ ...
သတိထားဖို႔က
ရင္ၾကားေစ့ပြဲမွာ
(စစ္တုရင္ ကစားကြက္ေတြ
မင္းဦးေႏွာက္က ခဏေမ့ထားဖို႔ပါပဲ)
မေရရာေကာက္ခ်က္နဲ႔
ဒြိဟေတြဦးတည္ရာမဲ့ခဲ့ရင္ေတာ့
ရသသစ္သီးေတြပုပ္သိုး
မ်ိဳသိပ္ျခင္းတံခါးက်ိဳးေတြျခစားကုန္မယ္ ...

ျမားတစ္စင္းနဲ႔ပန္းသီးႏွစ္လံုး
(တစ္က .. ႏွစ္လံုးသား, ႏွစ္က .. ဘဝ)
ေႁခြလိုတဲ့မိုက္မဲမႈေနာက္မွာေတာ့
ဝမ္းနည္းစရာေပါ့ခ်စ္သူ
ၾကင္နာမႈေတြ တကယ့္ကိုက်ိန္စာသင့္သြားၿပီ ...

ေမာင္ခ်မ္း

***

ေမာင္ခ်မ္းတို႔ စာစီေပးတာနဲ႔ စာအုပ္ေလးက ေတာ္ေတာ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ထြက္လာပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဂတ္စတာနာ လွည့္ဖို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ မရွာရေတာ့ပါဘူး။ စမ္းေခ်ာင္းထဲက ကြ်န္ေတာ္ မိတၱဴဆြဲေနၾက ဆိုင္မွာပဲ မိတၱဴဆြဲလိုက္ပါတယ္။ စာရြက္ကို ေက်ာကပ္ဆြဲရမွာ ဆိုေတာ့ သူတို႔ စာရြက္နဲ႔ ဆြဲတာထက္ ကိုယ္က စာရြက္ေပးၿပီး ဆြဲခ သပ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ပိုသက္သာ သြားပါတယ္။ စာအုပ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေခြ်းတပ္ ဆြဲလိုက္ပါတယ္။

၁၉၉၃ ဒီဇင္ဘာမွာ "လိႈင္းရဲ႕ျပတင္း" ထြက္ပါတယ္။ စာအုပ္ဖံုးနဲ႔ အတြင္းပန္းခ်ီအားလံုး (ေမာင္ခ်မ္း တပံုက လြဲရင္) ေမာင္အံ့ လက္ရာေတြပါ။

                                                လိႈင္းရဲ႕ ျပတင္းကိုဖြင့္ ... ...
                                                လိႈင္းရဲ႕ ပဲ့တင္သံမ်ား
                                                သင့္ ႏွလံုးသားျဖင့္
                                                ဖမ္းယူနားဆင္ၾကည့္လိုက္ပါ ... ...

လိႈင္းရဲ႕ျပတင္းမွာ ေမာင္နႏၵ နဲ႔ ညလယ္မိုး ကဗ်ာေတြက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ေမာင္နႏၵက "ခ်စ္သူတို႔၊ ယံုၾကည္စြာ ေသာက္သံုးၾကစို႔၊ ဆာေလာင္မႈ က်ပ္တီးျပင္ထဲ၊ ဘဝဟာ၊ လက္ယက္တြင္း တစ္တြင္းပဲ" ... လို႔ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ညလယ္မိုးကေတာ့ "မပိုးအိမ္ရဲ႕၊ ကိုယ့္ပန္းအိုးေလး အတြက္ကေတာ့၊ မိုးရာသီဟာ၊ ေနာက္က်ေနခဲ့ပါၿပီ" ... တဲ့။

ကြ်န္ေတာ့္ ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္ကေတာ့ အားနည္းတယ္ ေျပာရမယ္။ ခုေနျပန္ဖတ္ေတာ့ တပုဒ္ကို နည္းနည္း မႀကိဳက္ၿပီး၊ ေနာက္တပုဒ္ကို လံုးဝ မႀကိဳက္ေတာ့ပါ။

တီခ်ယ္ေမၿငိမ္း နဲ႔ ေမာင္အံ့တို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကန္တင္းထိုင္ၾကရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကဗ်ာ သူ႔ကဗ်ာ ေပါက္တက္ကရ ဖ်က္ၿပီး ေနာက္တတ္ၾက၊ ရီတတ္ၾက ပါတယ္။ ကဗ်ာ သေဘာတရား ဘာညာ ေျပာေလ့ မရွိပါဘူး။

ထူးျခားတယ္ ေျပာရမယ့္ ကဗ်ာတပုဒ္ကေတာ့ ေကာင္းထက္ညြန္႔ရဲ႕ "အိမ္မက္မွတ္တိုင္" ပါပဲ။ သူ ၁၉၉၁ မွာ ေထာင္က်တုန္းက ခံစားခ်က္ကို ဖြဲ႔ထားတာပါ။ ေကာင္းထက္ နဲ႔ ခ်ိဳသင္းက ေမြးေန႔တူပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ေမြးေန႔တူတဲ့ အျခား စာေရးဆရာမ ၂ ေယာက္လည္း ရွိေသးေတာ့ - ကြ်န္ေတာ္က "မင္း ဇာတာက စာေရးဆရာမ ျဖစ္မယ့္ ဇာတာ၊ မင္းက ေယာက္်ားေလး ျဖစ္ေနလို႔ စာေရးဆရာမ မျဖစ္တာ" ... လို႔ ေနာက္ေလ့ရွိပါတယ္။

အိမ္မက္မွတ္တိုင္

ဖန္အိုးထဲကေ႐ႊငါး
ပန္းခင္းထဲကလိပ္ၿပာ
စဥ္းစားေနတဲ့ ငါ။

အသိမဲ့ လႈပ္႐ွားမႈေတြနဲ႔
နာရီလက္တံကို ဆြဲေၿပးခ်င္ရဲ႕
အဂၤေတ ျပကၡဒိန္တခုမွာ
ရက္စုေတြကမ်ားခဲ့ၿပီ။

ပင့္ကူရဲ႕ ဂရပ္ဖစ္ဒီဇိုင္း
အင္းဆက္သခ်ႋဳင္း
အလင္းလိႈင္းေတြက ခပ္ပါးပါး
သံေခ်းတက္ေဘာင္နဲ႔
အသက္႐ႈတဲ့ ပန္းခ်ီကား
အေရာင္မိႈင္းေနတာက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။

"အေမ႔အိမ္" နားေထာင္ေနတဲ့ ငါ့လိပ္ျပာ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က ျပန္ခဲ့ဦး
ျဖဴညစ္ညစ္ ငါ့ေကာင္းကင္အျပင္ဘက္က
ေထြးေပြ႔မယ့္ မိုးေရစက္
ဘယ္ရက္မွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေရာမလဲ။

မပိုင္ဆိုင္ရတဲ့ မနက္ျဖန္
ေ႐ႊေရာင္ဝင္းပေနမလား
ေသေအာင္ယင္းထေနမလား ...။

ဖန္အိုးထဲက ...
... ... ... ...
... ... ... ငါ။ ။

ေကာင္းထက္ညြန္႔

***

လိႈင္းရဲ႕ျပတင္း နဲ႔ တၿပိဳင္တည္းေလာက္ပဲ စိုးစိုးတို႔၊ တီခ်ယ္ေမၿငိမ္းတို႔နဲ႔ ေနာက္တအုပ္ အတြက္ ကဗ်ာစုေနၾကပါၿပီ။ အဲဒါကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ပါဝင္ စီစဥ္ ခဲ့သမွ်ထဲမွာ အႀကိဳက္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ "တမိုးထဲေအာက္မွာ" ...

***

(ဆက္ရန္ ...)

Read more...

ျမန္ျမန္

ျမန္ျမန္

နည္းပညာေတြကေန႔စဥ္ဘဝထဲကို ေရာက္ေရာက္လာတယ္
ကင္မရာ အမ္ပီဖိုး အပိုဆာဒါးေတြမ်ားေတာ့ ဖုန္းဘယ္လိုေခၚရမလဲမသိေတာ့ဘူး
ပင္လယ္ႏွစ္ခုျခားေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေရာ ခုႏွစ္ဘူတာေဝးတဲ့ ညီနဲ႔ေရာ
မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆံုျဖစ္ၾကပါတယ္
လက္နဲ႔ေရးတဲ့စာကို စာလံုးေပါင္းစစ္မရတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ
ဂိမ္းသီအိုရီဖတ္ၾကည့္ရင္ေကာင္းမလားလို႔ စဥ္းစားမိေတာ့
အြန္လိုင္းဂိမ္းကစားတဲ့ သားငယ္နဲ႔ ဒီညစစ္ျဖစ္ရလိမ့္မယ္
ဒီကဗ်ာကိုေရးတာ နာရီဝက္နဲ႔စကၠန္႔ႏွစ္ဆယ္တိတိၾကာတယ္
ဂတ္စတာနာလွည့္ဖို႔ (ဒါမွမဟုတ္) စာတိုက္ကပို႔ဖို႔မလိုေတာ့ဘူး
ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ဖိုရမ္ ၂ ေနရာခြဲတင္ဖို႔ ေနာက္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ၾကာမယ္

တင္မင္းထက္
၂၅.ဝ၂.၁ဝ (၁၅း၁၁း၂၆ နာရီ)

Read more...

ပန္းခ်ီဆရာ

ပန္းခ်ီဆရာ

"ဒီလူေသရင္
တကၠသိုလ္မွာ တေစၦျဖစ္မယ့္လူ" ... တဲ့။

ဒုတိယကမၻာစစ္မီးက
မဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့တဲ့
ေက်ာင္းရဲ႕အလွကို
ျပည္ နဲ႔ တေကာင္းၾကားက
တဲတန္းလ်ားစာသင္ခန္းမွာ
စၿပီးၿငိခဲ့တယ္ ဆိုပါစို႔။

တကၠသိုလ္ေျမ တေနရာရာမွာ
ပန္းခ်ီဆြဲေနတဲ့ သူဟာ
ေက်ာင္းရဲ႕ အႏုပညာသေကၤတ
သူျမင္သမွ် သူခံစားသမွ်ဟာလည္း
ေက်ာင္းရဲ႕အရိပ္
ေက်ာင္းရဲ႕နမိတ္ေတြသာျဖစ္တယ္။

၁၉၆၂
သမဂၢ အၿဖိဳခံရေတာ့
တကၠသိုလ္လည္းေနညိဳ
သူ႔ပန္းခ်ီခန္းလည္းၿပိဳခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ကေတာ့
မိုးမတိတ္ခဲ့ပါဘူး
အဓိပတိလမ္းတေနရာရာ
ကံ့ေကာ္ပင္တန္းတေနရာရာ
ပန္းခ်ီေဒါက္တိုင္ ေထာင္ထားဆဲပါ။

၁၉၇ဝ
တကၠသိုလ္ေရႊရတုသဘင္
ပန္းခ်ီျပပြဲတင္ေတာ့
သစ္ပုတ္ပင္ နဲ႔ ပုဂံလမ္း
ေဆး ၁ နဲ႔ စိန္ပန္းေတြ
ခ်စ္ျခင္းတို႔ေဝခဲ့တယ္။

၁၉၇၄
ဦးသန္႔အေရးအခင္း
ေသြးခ်င္းခ်င္းတကၠသိုလ္
သူ ... ငိုခဲ့ေလသလား။

တကၠသိုလ္ေနဝင္ေတာ့
သူ႔ရင္မွာ ပန္းခ်ီသုဥ္း
ဖုန္းဆိုးျမစ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သူခ်စ္တဲ့စုတ္တံေတြကို
အင္းလ်ားမွာ ေရခ်ခဲ့ေလသလား
စကားပင္ေျခမွာ ျမဳတ္ႏွံခဲ့ေလသလား
ႏွစ္မ်ားစြာလြန္ခဲ့ၿပီ။

၁၉၈၈ ...
၁၉၉၁ ...
၁၉၉၆ ...
တကၠသိုလ္ညနက္နက္ေတြကို
သူဘယ္လို ခံစားရေလမလဲ
ဒီေျမမွာ ပန္းခ်ီမရွိေတာ့။

ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲ ယံုၾကည္ဆဲေလ ...
တကၠသိုလ္ေျမ တမိုးေသာက္ရမယ္
အလွတရားတို႔ ျပန္ေရာက္လာရမယ္
တကၠသိုလ္ရဲ႕ တေနရာရာမွာ
ပန္းခ်ီဆရာ ဦးနန္းေဝကို
ျပန္ေတြ႔ရ ေပလိမ့္မည္။ ။

တင္မင္းထက္
၂၃.ဝ၂.၁ဝ

(ေအာင္ျမင့္ နဲ႔ ေအာင္မင္း ရဲ႕ "ျမန္မာ ေခတ္ၿပိဳင္အႏုပညာ ၁" စာအုပ္ကို ကိုးကားပါသည္။
"ဒီလူေသရင္ တကၠသိုလ္မွာ တေစၦျဖစ္မယ့္လူ" ဆိုတာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေျပာခဲ့တာပါ။)

Read more...