ကဗ်ာျမစ္မ်ား ဆံုစည္းေဝးကြာ (၅)

၉၂-၉၃ မွာ ေက်ာင္းေတြကို တတန္းၿပီး တတန္း တက္သုတ္႐ိုက္ ဖြင့္ေနတဲ့ၾကားထဲက ကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ထြက္လာပါတယ္။ အာစီ ၁-၂-၃ တင္မက၊ ေဆး (၁)၊ ေဆး (၂) မွာပါ ထြက္ပါတယ္။ အမ်ားစုက ဖိုတိုေကာ္ပီ ဆြဲၿပီး ထုတ္တာပါ။

ေဆး (၁) က ထုတ္တဲ့ စာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေလး တပုဒ္ဆို လွလည္းလွ၊ အသံလည္းခ်ိဳလို႔ ခုထိ အလြတ္ရပါေသးတယ္။

                အိမ္ျပန္ခ်ိန္ သစ္သီးမ်ား
 
                အထီးက်န္
                   မွည့္လြန္သီး တခ်ိဳ႕တဝက္
                ကိုယ့္အတြက္က်န္ 
                              မင္းအိမ္ျပန္ခ်ိန္။
                ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း 
                သီးကင္းႏု တဝက္တခ်ိဳ႕
                ကိုယ့္အဖို႔က်န္ 
                              မင္းအိမ္ျပန္ခ်ိန္။
                 
                                 ေမာင္မိုးဇင္

***

၁၉၉၃၊ ကြ်န္ေတာ္ ၃ တန္း ႏွစ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းေပါင္းစံုက သူေတြ စုထုတ္တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ တအုပ္ထြက္လာပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလည္း အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အမွတ္ (၄) ထိ ထုတ္ခဲ့တဲ့ "ရာစုသစ္ျမစ္က်ဥ္း" ပါပဲ။

(ပံုကို မေနာ္ဟရီထံမွ ရပါသည္။)

သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဒီဇိုင္းေသခ်ာဆြဲၿပီး၊ ေအာ့ဖ္စက္နဲ႔ ႐ိုက္ထားတာပါ။ တီခ်ယ္ေမၿငိမ္း၊ ေဆး ၂ က မင္းခိုက္စိုးစန္ နဲ႔ မိေကာက္၊ မိန္းက မေနာ္ဟရီ နဲ႔ စမ္းသီတာ၊ အာစီတူးက ဧထက္ နဲ႔ ဇံုနီ၊ အာအိုင္တီက မိုးေက်ာ္သူ နဲ႔ သားမႊန္း စသည္ျဖင့္ လူစံုပါတယ္။ ဒီဇိုင္းနာကေတာ့ အျပင္ကပါ ကိုယ္ေမာင္ျမင့္ တဲ့။

ဒါက ရာစုသစ္ျမစ္က်ဥ္း ရဲ႕ အဖြင့္ စာမ်က္ႏွာပါ ..

အ႐ိုင္းသက္သက္ေနနဲ႔
ေလးလံက်ပ္ခဲခ်င္လည္း
ခဲေနမွာေပါ့
ဒါေပမယ့္
သင္မ်က္စိနဲ႔ၾကားၿပီး
နားနဲ႔ျမင္ႏိုင္တယ္
မွန္တစ္ခ်ပ္ ၊လွံတစ္စင္းနဲ႔
အခိုးအေငြ႔တို႔လို ...
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ၿပီးဆံုးျခင္း
အလိုျပည့္ၿခင္းတို႔ျပည့္ႏွက္
ယဥ္ေက်းတဲ့ဣစာၦသရ ႏွလံုးသားတို႔ရဲ႕
ျပတင္းတံခါးမ်ား
အဲဒါ ...
ရာစုသစ္ျမစ္က်ဥ္း
မ်ားလည္းျဖစ္ရဲ႕ ...

အမွတ္တရေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
ဇံုနီ၊ မိုးေက်ာ္သူ၊ မ်ိဳးသန္း

 ***

ျမစ္က်ဥ္း (၁) ကို စီစဥ္သူေတြထဲက မိုးေက်ာ္သူ က ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ေမဂ်ာတူ Mechanical ကမို႔ ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ ျမစ္က်ဥ္း အဖြဲ႔နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဆက္စပ္မိတာ မိုးေက်ာ္သူေၾကာင့္ပါပဲ။ သူက ခပ္ပိန္ပိန္ ဆံပင္ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔ ျဖစ္ၿပီး ေပ်ာ္တတ္ ေနာက္တတ္သူ တေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ထက္ ထူးတဲ့ အခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိဘဆီက မုန္႔ဖိုးလက္ျဖန္႔ေတာင္းေနခ်ိန္မွာ သူက အလုပ္လုပ္ေနပါၿပီ။ ျမင္သာ ကညန မွာ ညေစာင့္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ေနသူပါ။ ႐ံုးကလည္း သူ ေက်ာင္းသားမွန္းသိေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ေပးပါတယ္။ ေနေတာ့ စာရြက္စာတန္းေတြ ထားတဲ့ အခန္းမွာ ေနတယ္ေျပာပါတယ္။

သူ႔ကို မွတ္မိေနတာ တခုက တႏွစ္ စာေမးပြဲနီးလို႔ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္အိမ္မွာ စာစုၾကည့္ေနတဲ့ ဆီကို သူလည္း စာက်က္မယ္ ဆိုၿပီး ေရာက္လာတာပါပဲ။ သိုးေမႊး လြယ္အိတ္ႀကီးထဲမွာ အဝတ္အစား ၂ စံု ၃ စံု၊ စာအုပ္ေတြ၊ အိပ္မငိုက္ေအာင္ စားဖို႔ အခ်ဥ္ထုတ္ေတြ၊ ရည္းစားစာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ အားလံုး စုထည့္ၿပီး ေရာက္လာတာပါ။

ဒါက ျမစ္က်ဥ္း (၁) မွာ ပါတဲ့ သူ႔ ကဗ်ာပါ။

အနားေစာင္းမ်ားကိုျဖတ္၍...

ညီမွ်ၿခင္းဆိုတဲ့သေကၤတ "လူတန္းစား" အတြက္မဟုတ္

သခ်ၤာပုစာၦအတြက္သာ

ဒါေပမယ့္

ေရာမၿမိဳ ့မွာေန ေရာမလိုက်င့္ စကားပံုဟာ

လူသားတိုင္းနဲ႔သက္ဆိုင္ခဲ့။

ဘဝ၀မ္းေရးအတြက္ "႐ိုးသားျခင္း" ဟာ

ေမွာင္မိုက္နက္႐ိႈင္းတဲ့ေခ်ာက္ထဲ

အ႐ွိန္ျပင္းစြာဆင္းသက္ခဲ့။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္

ေတာင္ပံက်ိဳးငွက္လို ႐ိႈက္ခ်က္သံမ်ားနဲ႔အတူ

ခက္ခဲစြာ႐ွင္သန္ပ်ံသန္းခဲ့။

ဆံုရန္မ႐ွိတဲ့မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ခုဟာ

ေငြေၾကးတပ္မက္မႈဆံုခ်က္မွာ

တစ္ထပ္တည္းက်သြားေလရဲ႕။

ခါးျပင္းတဲ့အရက္ဖန္ခြက္ထဲမွာ

ခံစားမႈအရာအားလံုး စုန္ေရအျဖစ္

အဆံုးမဲ့စြာေမ်ာသြားခဲ့...။

ဘဝကေပးတဲ့နာက်င္မႈသင္ခန္းစာမ်ားကို

႐ိုးတြင္းခ်င္ဆီအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ဝင္ေရာက္ခဲ့။

ဘာသာကြဲႏွစ္ခုရဲ႕ ျမင့္ျမတ္သစၥာ႐ွိတဲ့

ေမတၱာစစ္ကိုႏွလံုးသားမွာ ကဗ်ည္းထိုးဖို႔

စုတ္တံမ႐ွိခဲ့။

ေဟာင္းႏြမ္းအိုမင္းသြားတဲ့ရဲတိုက္ေတြဟာ

ရာစုတစ္ခုရဲ႕ မွတ္တိုင္ဆိုရင္

တို႔ ...

႐ြက္လႊင့္တင္လိုက္ၾကစို႔ေလ။

ပစၥဳပၸန္ရဲ႕ အနာဂတ္ျပတင္းေပါက္အတြက္...။

မိုးေက်ာ္သူ

ျမစ္က်ဥ္း (၁) က ကဗ်ာေတြကိုေတာ့ မေနာ္ဟရီ ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ LINK

***

ျမစ္က်ဥ္း (၁) မွာ ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ Civil က သားမႊန္းပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္လိုပဲ အရပ္ ခပ္ျပတ္ျပတ္ နဲ႔ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ပါတတ္သူပါ။ အိမ္ခ်င္းက နီးေတာ့ ညပိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ အတူ ထိုင္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အာအိုင္တီက ႏိုင္ငံေရး ရာဇဝင္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြနဲ႔ပါ ရင္းႏွီးသူ ျဖစ္ၿပီး၊ အျခားေက်ာင္းက ကဗ်ာ စာအုပ္ထုတ္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔လည္း အဆက္အစပ္ မ်ားပါတယ္။

သူက တဆင့္ ေက်ာင္းက ကဗ်ာေရးသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ သိခဲ့ရၿပီး "လိႈင္းရဲ႕ျပတင္း" ကို ထုတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

***

(ဆက္ရန္ ...)