စကားပင္

ေသသြားတဲ႔ စကားပင္ေလးကို
အေဝးက ေငးၾကည္႔ေနမိတယ္
ကြ်န္ေတာ္မေမ႔ေသးပါဘူး
သူ႔ရဲ႕ရနံ႔ေလးေတြနဲ႔ မနက္ခင္း
အျဖဴတဝက္ ခရမ္းတဝက္ အပြင္႔ေလးေတြ
လတ္ဆတ္ဆဲသစ္ရြက္တိုးသံေလးေတြ
ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သစ္ပင္ သစ္သီးကေရာ
တသက္လံုး ဖူးပြင္႔ေနႏိုင္မွာတဲ႔လဲ
ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ျဖစ္တဲ႔ မနက္ခင္းတခုမွာ
သူေသသြားခဲ႔ပါၿပီ
ကြ်န္ေတာ္တေယာက္အတြက္ကေတာ႔
သူေသဆံုးသြားခဲ႔ပါၿပီ
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ျပတင္းေပါက္တျခမ္းမွာေတာ႔
သူတကယ္ေသဆံုးသြားခဲ႔ပါၿပီ
အျခားကမာၻဘက္ျခမ္းမွာေတာ႔
သူ႔အပြင္႔ေလးေတြ ေဝေနဆဲလား
သူ႔သစ္ရြက္ေလးေတြ ရီေမာေနဆဲလား
တကယ္ကို မသိႏိုင္ေတာ႔ပါ
ကြ်န္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ႔ တေန႔ၾကရင္ေတာ႔
သူ႔အနားကို သြားႏႈတ္ဆက္ရင္းနဲ႔
ေအးစက္တဲ႔ သူ႔ရဲ႕ လက္ေလးတခက္မွာ
ဆည္းလည္းေလးတလံုး ခ်ိတ္ေပးခ်င္ပါတယ္

တင္မင္းထက္
ဇူလိုင္ ၂ဝ၁၁