Jan 23, 2010

ကဗ်ာျမစ္မ်ား ဆံုစည္းေဝးကြာ (၁)

ကဗ်ာျမစ္မ်ား ဆံုစည္းေဝးကြာ


photo: www.cristcyan.cc.cc

ပင္လယ္

ျမစ္ေတြက
ငါ့ဆီက်မွ
ခ်စ္ျခင္းဆံုခြင့္ရသတဲ့ ...။
ငါကေတာ့ ...
အေဖာ္မဲ့ေပါ့။

နီမာရွင္း
(တမိုးထဲေအာက္မွာ၊ ၁၉၉၄)

သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ "ပင္လယ္" ရယ္လို႔ ဖြဲ႔ခဲ့ေပမယ့္ ၁၅ ႏွစ္ ၾကာတဲ့ တေန႔မွာ သူ ျပန္ဖတ္မိေတာ့ သူတို႔တေတြ စီးဆင္းခဲ့ၾက၊ ဆံုစည္းခဲ့ၾက၊ ခြဲခြာခဲ့ၾကရာ၊ ခုခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ထက္ပင္ အေဖာ္မဲ့ေနတဲ့ အခ်ည္းႏွီး ကံ့ေကာ္တို႔ကို အထီးတည္း ပြင့္ေနရေသာ ျမကြ်န္းညိဳ တခြင္ကို လြမ္းမိပါေတာ့သည္။

ဟိုးေတာင္ေပၚက ႏွင္းေငြ႔မ်ားကို သယ္ေဆာင္လာသူ၊ သဲမုန္တိုင္းမ်ားႏွင့္သာ ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ခဲ့ရသူ၊ မီးေလာင္ေနေသာ ယာခင္းမ်ားၾကားမွ တိတ္တဆိတ္ ျဖတ္သန္းခဲ့သူ၊ ညိဳျပာျပာ လတာျပင္ေျခရင္းက ေဗဒါပန္းမ်ား ပန္ဆင္လာသူ။ သူတို႔အားလံုး တူညီသည့္ အခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ေခတ္က ေရစီးၾကမ္းသည္။

သူတို႔သည္ ပင္လယ္၊ ပင္လယ္သည္ သူတို႔ ... ျဖစ္ခဲ့။

ခုေတာ့ ... ဆံုစည္းေဝးကြာ။

* * *

(စျဖစ္သြားေအာင္ ပို႔စ္တင္ထားလိုက္ေသာ္လည္း သိပ္ေတာ့ ျမန္မယ္ မဟုတ္ပါ။ စကားေျပ မေကာင္းလွတာလည္း တေၾကာင္း၊ ေသသခ်ာခ်ာ ျပန္ဖတ္ ျပန္ျပင္ခ်င္တာလည္း တေၾကာင္းေၾကာင့္၊ တခ်ိဳ႕ အပိုင္းေတြ ၿပီးေပမယ့္ ျပန္ဖတ္ ျပန္ျပင္ေနပါသည္။ တီခ်ယ္ေမၿငိမ္း ရဲ႕ "ျမသီလာအလြမ္းေျပ" ဖတ္ရကတည္းက ေရးခ်င္ေနခဲ့တာ၊ မေကသြယ္ ရဲ႕ "စိန္ပန္းနဲ႔ကံ့ေကာ္ေတြ အတူပြင့္ခဲ့တယ္" အၿပီးမွာေတာ့ ေရးျဖစ္သြားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ က်င္လည္ခဲ့တဲ့ ၉၁-၉၅ ကာလက ေက်ာင္းထဲက လက္ေရးကဗ်ာ စာအုပ္ေလးေတြ အေၾကာင္း၊ စာအုပ္ အတူလုပ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေၾကာင္းကို ေရးမွာပါ။ မွတ္မိသေလာက္ေပါ့။)

8 comments:

johnmoeeain January 23, 2010 at 4:27 AM  

သူ႔ ရင္ခြင္မွာ အားလံုးက ၀ရုန္းသုန္းကား ဆူညံ
ခ်စ္ျခင္းကေတာ့ တိတ္တဆိတ္ေပါ့
ပင္လယ္....
အထီးမက်န္သလိုနဲ႕
အထီးက်န္ေနတယ္.....။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း January 23, 2010 at 7:16 AM  

ပင္လယ္ေအာ္သံလဲတိတ္ဆိတ္ေနေပါ့...

ေမျငိမ္း January 23, 2010 at 9:03 AM  

အင္း ျမသီလာကေတာ့ နတ္ၾကီးတယ္ ငထက္ေရ.. တီခ်ယ္ၾကီးေတာင္ လက္ကုန္သြားသလိုပဲ.. ခုထိ ျမသီလာကိုပဲ ဆက္ေရးခ်င္ေနျပီး တျခား ဘာကမွ တိုးမေပါက္ေတာ့..။ ခုထိ လြမ္းမကုန္...။

ေမျငိမ္း January 23, 2010 at 9:05 AM  

ဟုတ္တယ္.. တကယ္ပဲ ျမသီလာကသာ ပင္လယ္..။

MANORHARY January 23, 2010 at 4:29 PM  

ငါတို႔စီးဆင္းခဲ့ၾကဖူး
ငါတို႔လိႈင္းထန္ခဲ့ၾကဖူး
ငါတို႔ကမ္းမဲ့ခဲ့ၾကဖူးတဲ့
ပင္... လယ္ ...
ကံ့ေကာ္ပင္လယ္လို႔မွတ္ၿပီး...
ေနေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေလးက အၿမတ္ေပါ့ဟာ ..

ေႏြဆူးလကၤာ January 23, 2010 at 8:29 PM  

ကဗ်ာေလးက လွတယ္ေနာ္။ ပင္လယ္ဆိုတာ ဒဏ္ရာေတြကို ဟိုးအနက္႐ိႈင္းဆံုးမွာ သိုဝွက္သိမ္းဆည္းၿပီး တည္ၿငိမ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရဲဲ႕။

kay January 26, 2010 at 12:49 AM  

စျပီ ဆိုုလိုု႕.. ၀မ္းသာပါတယ္..
ေစာင့္ဖတ္ရျပီေပါ့..တခါ.. း)

tin min htet February 2, 2010 at 11:33 PM  

မဂြ်န္မိုးအိမ္ နဲ႔ ဘေက်ာက္ - ခုေတာ့ ပင္လယ္က တိတ္ဆိတ္ေနေပမယ့္၊
မေနာ္ - ေျပာသလို ကံ့ေကာ္ပင္လယ္မွာ သူငယ္ခ်င္းတေတြနဲ႔ အစုန္အဆန္ ေမ်ာခဲ့ဖူးတာ အျမတ္ပါပဲ။
ကိုေႏြဆူး - နီမာရွင္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေတြမွာ ကြ်န္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆံုး တေယာက္ပါပဲ။ ခုေတာ့ လံုးလံုးေပ်ာက္ေနတယ္။
မေက - စေတာ့ စလိုက္တာပဲ။ ဘယ္ေတာ့ ဆံုးမလဲသာ မသိတာ
တီခ်ယ္ႀကီး - ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေရးခ်င္တာေလးေတြခ်ည္း ေရြးေရးမွာ စိတ္မပင္ပန္းဘူးထင္ထားမိတယ္။ တကယ္ေရးေတာ့ ေမာသား။

  © Blogger templates Psi by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP