စာအုပ္ေတာမွာ (၁)

စာအစ ေ႐ႊေသြး၊ ေတဇ

စာကို ကိုယ့္ဖာသာ စာလံုးေပါင္းၿပီးဖတ္ေတာ့ ၁ တန္း။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေခတ္က ကေလးတိုင္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ ေ႐ႊေသြး၊ ေတဇ နဲ႔ စတာေပါ့။ ေ႐ႊေသြးက သတင္းစာရဲ႕ တဝက္အ႐ြယ္ ဆိုဇ္ေသး။ မ်က္ႏွာဖံုး ေရာင္စံုဇာတ္လမ္းက ဆရာႀကီး ဦးဘၾကည္ ဇာတ္လမ္းပါတာ မ်ားတယ္။ ကေလးေတြအတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာလည္းေကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈလည္းသင္၊ လိမၼာေရးျခားလည္း ရွိေစတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ။ မွတ္မိေသးတယ္ "ငိုရင္ပုလဲ၊ ရီရင္႐ြဲ" "အစားပုတ္ပ်ားတုတ္" စတာေတြ။ ခုေတာ့ ျခင္ဆိုတာကမွ ျပတိုက္မွာသြားၾကည့္လို႔ ရဦးမယ္။ ကေလးစာေပစစ္စစ္က ဘယ္မွာေနသည္ မသိ။

ၿပီးေတာ့ ဆရာဇဝန (ငယ္ငယ္ကေတာ့ အၿမဲတမ္း ဇနဝ လို႔ မွားေခၚတယ္) ကဗ်ာေတြလည္း ပါေသးတယ္။ ဘယ္မွာပါမွန္း မမွတ္မိတဲ့ ဒီတပုဒ္ဆို သိပ္ႀကိဳက္ေပါ့ ..

ေဒါက္တာေငြမက္ ဦးဇီးကြက္

ဆရာဝန္ႀကီး ဦးဇီးကြက္
အမ္ဘီဘီအက္စ္ အိတ္စ္ဝိုင္ဇက္။

တစ္ေန႕မနက္ ေစာေစာမွာ
ေမာင္က်ီးညိဳေလး ေရာက္လို႕လာ။

လုပ္ပါ ႏႈတ္ပါ ထုတ္ပါဦး
က်ေနာ့္ဖင္က ေလာက္စာလံုး။

ဘယ့္ႏွယ္တုန္းကြယ့္ ေမာင္ေမာင္ညိဳ
ေလာက္စာလံုးေတာင္ မေရွာင္မ်ိဳ။

ငတ္လွသကို အစားပုတ္
မအံ့ေပါင္ ေမာင္ဝမ္းခ်ဳပ္။

မဟုတ္ပါဘူး ဆရာရယ္
က်ေနာ္မွန္ရာေျပာပါ့မယ္။

ႏြားေက်ာင္းသားငယ္ ေလးနဲ႕ပစ္
ေလာက္စာလံုးဝင္လို႔ ဖင္ဝတစ္။

ျဖစ္ရေလဟယ္ အံ့စဖြယ္
မပူပါနဲ႕ ေပ်ာက္ေစ့မယ္။

ထြက္ရလြယ္ေအာင္ ေရနဲ႕ေဆး
ဆရာဝန္ခ သံုးဆယ္ေပး။

ေမာင္ေမာင္ညိဳေလး ေရာဂါစင္
ေဆးကုသခ မေပးခ်င္။

ညအိပ္ရာဝင္ ဦးဇီးကြက္
ေခါင္းလာေဖာက္လို႔ ဦးေဏွာက္ထြက္။

ေဒါက္တာေငြမက္ ဦးဇီးကြက္
အမ္ဘီဘီအက္စ္ အိပ္စ္ဝိုင္ဇက္။

ဇဝန

(ကဗ်ာအတြက္ ကိုရင္အုန္းကို ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္။ ဆရာဇဝနက ေငြမက္တဲ့သူေတြကို သေရာ္ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ဆရာဝန္ေတြကို ေစာ္ကားလိုစိတ္ မရွိဘူးလို႔ ယံုပါတယ္။)

ေနာက္ ေ႐ႊေသြးအထူးထုတ္၊ ေတဇအထူးထုတ္ ဆိုၿပီး တႏွစ္တခါ ထြက္ေသးတယ္။ ဖတ္ပါေလ့ အထူႀကီးေတြ။ ေနာက္ ဦးဘၾကည္ပဲ ဆြဲခဲ့တဲ့ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ (မေဟာ္သဓာဇာတ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးေပါ့)။ ေအာင္ရွိန္၊ ကာတြန္းျမင့္သိန္း၊ တင္ေအာင္နီ၊ ေမာင္ဝဏၰ၊ ေသာ္က တို႔ကိုလည္း ဘယ္အလြတ္ေပးမလဲ။

ဦးဘၾကည္၏ မေဟာ္သဓာဇာတ္မွ

လံုးခ်င္းစဖတ္ျခင္း

ကြ်န္ေတာ္ လံုးခ်င္း စဖတ္တာက ၄ တန္း ေႏြေက်ာင္းပိတ္မွာ၊ စဖတ္တာက တကၠသိုလ္စိန္တင္ ေရးတဲ့ "ေအာင္ဆန္းသူရိယ ဗိုလ္တိုက္ခြ်န္း"။ ေအာင္ဆန္းသူရိယဆု ရသူ ၆ ေယာက္ထဲမွာ တဦးတည္းေသာ အသက္ရွင္လ်က္ ဆုရသူ ဆိုေတာ့ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးႏိုင္တယ္။ စြန္႔စားခန္းေတြ စစ္တိုက္ခန္းေတြက အျပည့္။ ဆိုင္ကယ္အတိုက္ခံရလို႔ ေသၿပီထင္ၿပီး ရင္ခြဲ႐ံု ေရာက္လာၿပီးမွ သတိရၿပီး ေဆး႐ံုမွာ ေလွ်ာက္ေျပးတဲ့ အခန္း။ ေတာဝက္ပက္လို႔ ထြက္လာတဲ့ အူေတြကို ဗိုက္ထဲျပန္ထည့္တဲ့ အခန္းေတြ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနေသးတယ္။

ေနာက္တအုပ္က ထင္လင္း ဘာသာျပန္တဲ့ "ေမာဂၢလိ"။ ကေလးေတြႀကိဳက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းဆိုေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ဖတ္ခဲ့ဖူးမွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ့။ ဝက္ဝံႀကီး ဘာလူး၊ သစ္နက္ႀကီး ဗဂီရာ ဆိုတာေတြ မွတ္မိေသးတယ္။ ကဲ ေမာဂၢလိလို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္ .. "အမဲသားငါးမ်ားပါေစ"
 
တတိယ စာအုပ္က ရန္ကုန္ဘေဆြ ရဲ႕  "ျမန္မာျပည္သား"။ အကုန္ေတာ့ နားမလည္ေသးဘူးေပါ့။ ျမန္မာမႈ သိပ္ပီျပင္တဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ အမိုက္တုန္႔-အေမွာင္တုန္႔ ကစလို႔၊ လူပ်ိဳလွည့္ပံုနဲ႔ စကားထာဓေလ့၊ ထိုးကြင္းမွင္ေၾကာင္ဓေလ့ စတာေတြကို ဖတ္ရပါတယ္။ ၁ဝ တန္းမွာ ကြ်န္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တအုပ္ ဆိုၿပီး စာစီစာကံုးေရးရေတာ့ "ျမန္မာျပည္သား" ကိုေရးခဲ့တာေပါ့။

ေနာက္ အိမ္မွာရွိတဲ႔ "ကမာၻေက်ာ္မိုင္၈ဝဝဝ စစ္ခရီးၾကမ္း" "ရွစ္စပ္ကဂ်င္ေျခလည္သူ"  စသည္ျဖင့္ အေတာ္စံုစံု ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

(ဆက္ရန္ ...)

ဝန္ခံခ်က္။  ။ ျမန္မာက်ဴးပစ္ဖိုရမ္တြင္ ေရးခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္တည္းျဖတ္ ထားပါသည္။