Feb 23, 2010

ပန္းခ်ီဆရာ

ပန္းခ်ီဆရာ

"ဒီလူေသရင္
တကၠသိုလ္မွာ တေစၦျဖစ္မယ့္လူ" ... တဲ့။

ဒုတိယကမၻာစစ္မီးက
မဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့တဲ့
ေက်ာင္းရဲ႕အလွကို
ျပည္ နဲ႔ တေကာင္းၾကားက
တဲတန္းလ်ားစာသင္ခန္းမွာ
စၿပီးၿငိခဲ့တယ္ ဆိုပါစို႔။

တကၠသိုလ္ေျမ တေနရာရာမွာ
ပန္းခ်ီဆြဲေနတဲ့ သူဟာ
ေက်ာင္းရဲ႕ အႏုပညာသေကၤတ
သူျမင္သမွ် သူခံစားသမွ်ဟာလည္း
ေက်ာင္းရဲ႕အရိပ္
ေက်ာင္းရဲ႕နမိတ္ေတြသာျဖစ္တယ္။

၁၉၆၂
သမဂၢ အၿဖိဳခံရေတာ့
တကၠသိုလ္လည္းေနညိဳ
သူ႔ပန္းခ်ီခန္းလည္းၿပိဳခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ကေတာ့
မိုးမတိတ္ခဲ့ပါဘူး
အဓိပတိလမ္းတေနရာရာ
ကံ့ေကာ္ပင္တန္းတေနရာရာ
ပန္းခ်ီေဒါက္တိုင္ ေထာင္ထားဆဲပါ။

၁၉၇ဝ
တကၠသိုလ္ေရႊရတုသဘင္
ပန္းခ်ီျပပြဲတင္ေတာ့
သစ္ပုတ္ပင္ နဲ႔ ပုဂံလမ္း
ေဆး ၁ နဲ႔ စိန္ပန္းေတြ
ခ်စ္ျခင္းတို႔ေဝခဲ့တယ္။

၁၉၇၄
ဦးသန္႔အေရးအခင္း
ေသြးခ်င္းခ်င္းတကၠသိုလ္
သူ ... ငိုခဲ့ေလသလား။

တကၠသိုလ္ေနဝင္ေတာ့
သူ႔ရင္မွာ ပန္းခ်ီသုဥ္း
ဖုန္းဆိုးျမစ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သူခ်စ္တဲ့စုတ္တံေတြကို
အင္းလ်ားမွာ ေရခ်ခဲ့ေလသလား
စကားပင္ေျခမွာ ျမဳတ္ႏွံခဲ့ေလသလား
ႏွစ္မ်ားစြာလြန္ခဲ့ၿပီ။

၁၉၈၈ ...
၁၉၉၁ ...
၁၉၉၆ ...
တကၠသိုလ္ညနက္နက္ေတြကို
သူဘယ္လို ခံစားရေလမလဲ
ဒီေျမမွာ ပန္းခ်ီမရွိေတာ့။

ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲ ယံုၾကည္ဆဲေလ ...
တကၠသိုလ္ေျမ တမိုးေသာက္ရမယ္
အလွတရားတို႔ ျပန္ေရာက္လာရမယ္
တကၠသိုလ္ရဲ႕ တေနရာရာမွာ
ပန္းခ်ီဆရာ ဦးနန္းေဝကို
ျပန္ေတြ႔ရ ေပလိမ့္မည္။ ။

တင္မင္းထက္
၂၃.ဝ၂.၁ဝ

(ေအာင္ျမင့္ နဲ႔ ေအာင္မင္း ရဲ႕ "ျမန္မာ ေခတ္ၿပိဳင္အႏုပညာ ၁" စာအုပ္ကို ကိုးကားပါသည္။
"ဒီလူေသရင္ တကၠသိုလ္မွာ တေစၦျဖစ္မယ့္လူ" ဆိုတာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေျပာခဲ့တာပါ။)

7 comments:

ကိုခ်စ္ေဖ February 23, 2010 at 7:02 PM  

ေက်ာင္းကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ကေတာ့ မိုးမတိတ္ ပါဘူး ကိုတင္မင္းထက္ရယ္..

PhotoVigor February 23, 2010 at 7:50 PM  

I feel very sorry for our education system. I miss my YIT, I miss my school day.
And I love your poem although I do not write poem.
Many Thanks..

မမသီရိ February 23, 2010 at 8:48 PM  

ပန္းကေလးေတြ လြတ္လပ္စြာဖူးပြင့္ခြင့္ရတဲ့ေန႕
ေလေျပေတြကို လြတ္လပ္စြာ ရွဴရွိက္ခြင့္ရတဲ့ေန႕
မိုးေကာင္းကင္ေပၚ တိမ္ညိဳေတြ ကင္းတဲ့ေန႕

အဲဒိေန႕ မွာေပါ့.

တကၠသိုလ္ေျမ တမိုးေသာက္ရမယ္
အလွတရားတို႔ ျပန္ေရာက္လာရမယ္
..
တကၠသိုလ္ေျမ တမိုးေသာက္ရမယ္
အလွတရားတို႔ ျပန္ေရာက္လာရမယ္
..
တကၠသိုလ္ေျမ တမိုးေသာက္ရမယ္
အလွတရားတို႔ ျပန္ေရာက္လာရမယ္

kay February 23, 2010 at 10:41 PM  

ဟုုတ္တယ္..ဦးနန္းေ၀ ေလာက္ တကၠသိုုလ္ၾကီးကိုု ခ်စ္တဲ့သူ ရွိမယ္ေတာင္မထင္.. ဆြဲသမ ွ် ပန္းခ်ီအားလံုုး.. ဒီ ေက်ာင္းၾကီး နဲ႕ ပတ္သတ္သမ ွ် .. သူေနထိုုင္ခဲ့တာလည္း.. ဒီေက်ာင္းၾကီး...
သမဂၢၾကီး နဲ႕ အတူ သူ႕ပန္းခ်ီကားေတြ လည္း ပါသြားခဲ့ဘူး..

ဒီေက်ာင္းၾကီး ကိုု ခ်စ္တဲ့သူ ေတြ ရဲ႕ ဆႏၵ တခ်ည္မ ွ်င္ စီ နဲ႕ တင္..ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး တမိုုးေသာက္ ပါေစေသာ္၀္

tin min htet February 23, 2010 at 10:51 PM  

ျမန္မာေခတ္ၿပိဳင္ အႏုပညာ စာအုပ္ကို ဖတ္ေတာ့ ဦးနန္းေဝနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အရင္က မသိခဲ့တဲ့ အခ်က္တခု သိရတယ္။ ဆရာႀကီးဟာ ၇၅ ခုႏွစ္ ကစၿပီး ပန္းခ်ီ မဆြဲေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာကို ေရးျဖစ္သြားတာ။

MANORHARY February 25, 2010 at 12:29 AM  

လက္ကခ်မေရးၿဖစ္ေပမယ့္
အာရံုထဲ ၾကပ္ခဲေလးလံေနမယ့္ အေရာင္ေတြ
အရိပ္ေတြ .. ေကာက္ေၾကာင္းေတြနဲ႔
ပန္းခ်ီဆရာ ..
သူ........
........

ကိုလူေထြး May 15, 2010 at 4:52 AM  

သမိုင္းထဲက ေဖာက္ထြက္လာတဲ့ အလင္းတန္းေတြပဲ...

  © Blogger templates Psi by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP