ကမာၻေႂကြမယ့္ေန႔

Painting: Pierre Marcel

ကမာၻႀကီးက ပန္းသီးတလံုးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပန္းသီးထဲက ပိုးေကာင္ေလးေတြေပါ့။ (ေနာက္ေခ်းပံုႀကီး လို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္၊ ကိုယ္ပါေရာၿပီး ဘာေကာင္ ညာေကာင္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။) ပန္းသီးဆိုေပမယ့္ တလံုးလံုး ခ်ိဳျမေနတာေတာ့ မဟုတ္။ ဖန္တန္တန္၊ ခ်ဥ္စုပ္စုပ္ ေနရာေတြက အမ်ားသား၊ ပုတ္ေနတဲ့ ေနရာေတြက ရွိေသး။ ဒါေပမဲ့ ဒီထဲမွာ ပိုးေကာင္ျဖစ္လာေတာ့ ဒီထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္၊ ေၾကကြဲ၊ ပ်င္းရိ၊ နာက်င္၊ တက္ႂကြ ေနေနၾကရတာပဲ။ ခုေတာ့ အဲဒီ ပန္းသီးက ေႂကြေတာ့ မယ္တဲ့လား။ ကိုယ္ေတြက ဘာမို႔ က်န္ခဲ့ၾကမွာလဲ။

အဲဒါက ဇာတ္နာေအာင္ ေရးထားတာ။ တကယ္ေတာ့ ၂၁.၁၂.၂ဝ၁၂ ကမာၻပ်က္မယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ေတြ႔သာေတြ႔ေနတယ္။ စိတ္မဝင္စားလွ၊ ခုထိလည္း ဘယ္လိုပ်က္မယ္ ဆိုတာေတာင္ မသိေသး။ တခုခုက ကမာၻကို ဝင္တိုက္မွာလား၊ ငလ်င္လႈပ္မွာလား၊ မီးေတာင္ေပါက္မွာလား တကယ္ကို မသိေသး။ မအိႁႏၵာက ခင္မင္စြာျဖင့္ တဂ္ေတာ့ စဥ္းစားရၿပီ တကယ္တန္း ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ။

ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို အားလံုးက မသိၾကဘဲ ကိုယ္တေယာက္ထဲ (ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္း တစုေလာက္) သိေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မဆိုးဘူး။ ရွိတာအားလံုး ခ်ေရာင္း၊ မိသားစု ေနရာ အႏွံ႔သြားလည္၊ ၾကယ္ငါးပြင့္ ေျခာက္ပြင့္ ေနရာေတြ တက္တည္း။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေနလိုက္မယ္။ တခုပဲ ေၾကာက္ရတယ္။ တကယ္ ကမာၻမပ်က္ရင္ေတာ့၊ ကိုယ္တေယာက္ထဲ ကမာၻပ်က္ၿပီပဲ။ (ရွိတာ အားလံုး ကုန္သြားၿပီေလ။)

ခု ၂ဝ၁၂ ကေတာ့ ဒီလို မဟုတ္၊ အားလံုးက ႀကိဳသိေနမွာ။ အလံုးႀကီး တလံုး ကမာၻကို တိုက္ဖို႔ လာေနၿပီ ဆိုပါေတာ့။ တီဗြီကေတာင္ လိုက္ဖ္ ျပခ်င္ ျပေနမွာ။

အဲဒီေတာ့ ကမာၻမပ်က္ခင္ တလမွာ (လူမႈေရး အဖြဲ႔ေတြက လြဲရင္)။ ဘယ္သူက အလုပ္လုပ္ေတာ့မွာလဲ။ ေငြနဲ႔ ဘာေတြ ဝယ္လို႔ရမွာလဲ။ ဆားဗစ္ေပးတဲ့ အလုပ္ေတြ ရပ္ကုန္မယ္။ ပစၥည္းခ်င္းလဲတဲ့ ဘာတာ စနစ္လိုမ်ိဳးပဲ ရွိေတာ့မယ္ ထင္တယ္။

အဲဒီေတာ့ ကမာၻပ်က္လို႔ ကိုယ္ပါသြားတာ ေနာက္ထား။ အဲဒီ တလမွာ ရပ္တည္ဖို႔ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရမယ္။ ကဲ -  ကမာၻပ်က္ မွာက ေသခ်ာေနၿပီ၊ တလ အလိုမွာ အားလံုးက သိၿပီး ၾကၿပီလို႔ သေဘာထားၿပီး ေမးခြန္းေလးေတြ ေျဖၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ -

(၁) ဘယ္သူေတြနဲ႔ ရွိေနခ်င္လဲ ...
မိသားစု၊ ၿပီးေတာ့ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အားနာစရာမလိုတဲ့ ရင္းႏွီးသူ တစုနဲ႔ပါပဲ။ ေတာထဲေတာင္ထဲ တေနရာမွာ စားစရာ ဆန္၊ ဆီ တလစာေလာက္နဲ႔ သြားေနခ်င္ပါတယ္။

(၂) ဘာေတြခံစားေနရမလဲ ...
ေရွာင္လို႔မွ မရတာ သိပ္ေတာ့ ခံစားရမယ္ မထင္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ႀကံဳလာရင္ ဘယ္ေလာက္ တည္ၿငိမ္မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ တုန္လႈပ္မလဲ ေသခ်ာေတာ့ မေျပာတတ္။

(၃) ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားမလဲ ...
အဲဒီ တလစာ အတြက္ အျမန္ဆံုး ရွာေဖြ စုေဆာင္းရမယ္။ အခ်ိန္ကလည္း သိပ္မရွိေတာ့ဘူးေလ။

(၄) ဝမ္းနည္းမိမွာက ...
ဘာမွ မသိဘဲ၊ ေပ်ာ္ေနမယ့္ ကေလးေတြ အတြက္ပါပဲ။

(၅) ေၾကာက္လန္႔မိတာက ...
ရက္ခ်ိန္းအတိအက်နဲ႔ လာမွာႀကီးကို ထိုင္ေစာင့္ေနရတာ။

(၆) ေဆာင္ထားခ်င္တာက ...
အဲဒီ တလက သိပ္ရွည္မယ္။ တေန႔စာ တေန႔ ရွာေဖြခ်က္ျပဳတ္ ေနရတာနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ ေနမယ္ ထင္ေပမယ့္ အခ်ိန္ေတြ ပိုေနေသးရင္ ေၾကာက္စရာ။ စာအုပ္ေလး၊ ဖဲထုပ္ေလး (ေဟာလိဝုဒ္ရိုက္ဖို႔ သူက အခ်ိန္ကုန္လြယ္တယ္) ေဆာင္ထားမွ။

(၇) ဘာေတြေရးမိမလဲ ..
ဘာမွ ေရးမိမယ္ မထင္။ ေျပာပဲ ေျပာျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။

(၈) ေတြးမိေတြးရာ အေတြး ...
စံုေနမွာပဲ။ ဘဝ တသက္တာကိုလဲ ရုပ္ရွင္ျပသလို ျပန္ျမင္မိ မလားပဲ။

(၉) ဂုဏ္ယူခ်င္တာက ...
တပါးသီလ ၿမဲေနေသးတာ။ သူတပါး မ်က္ရည္ေပါက္ ႀကီးငယ္ က်ပါေစေတာ့လို႔ မလုပ္ခဲ့ဘူးတာ။

(၁၀) ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာက ...
လူ႔သက္တန္း တဝက္မက ေနခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။

(၁၁) က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း ...
"ကိုယ္မပ်က္ခင္ ကမာၻပ်က္တယ္။ ကမာၻထက္ အၾကမ္းခံတဲ့ ... ငါကြ" :P

ကြ်န္ေတာ္ ေရးတာလည္း ေနာက္က်ေနေတာ့ ၄ ေယာက္ကိုပဲ တဂ္ဆင့္ကမ္း ထားပါတယ္။။

တီတီဆြိ
မိုးသံစဥ္ ရဲ႕ ကမာၻ

ကိုညိမ္းညိဳ
ႏွင္းဆီပန္းခ်စ္တဲ့ ...