Oct 10, 2009

Green Memory (7)

သစ္ပုတ္ပင္

ႏွစ္ကာလမ်ားစြာက
ရင္ကြဲဒဏ္ရာေတြ သစ္ေနဆဲ
သူ႔လက္သီးကို က်စ္က်စ္ဆုတ္ထားဆဲ

တင္မင္းထက္
၂ဝဝ၉

8 comments:

MANORHARY October 10, 2009 at 10:33 AM  

မယိုင္မလဲ
ခိုင္ၿမဲၾကီးၿမတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔
ႏွစ္မ်ားစြာ...........

Moe Cho Thinn October 10, 2009 at 11:35 AM  

ေကာင္းမွေကာင္း..ကဗ်ာက။
ေကာင္းမွေကာင္း...ရင္နာဖို႔။

kay October 10, 2009 at 1:16 PM  

ပံုပါ ရင္ ပို အသက္၀င္မယ္.. ရင္ကြဲေနတဲ့..သစ္ပုတ္ပင္ၾကီး နဲ႕

မမသီရိ October 10, 2009 at 6:38 PM  

ေက ေျပာသလို ပုံေလးနဲ႕ဆို ပို အသက္၀င္မယ္

ေရႊရတုမွတ္တမ္း October 10, 2009 at 7:34 PM  

အဲသလို ....ထိထိမိမိ..ေလးေတြေရးတတ္လုိ႔...
ကိုတင္မင္းထက္ ကိုၾကိဳက္တာ..( အဟဲ..ကဗ်ာေျပာတာ..ကဗ်ာ )

sonata-cantata October 12, 2009 at 1:42 PM  

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖံုး တခုကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိတယ္

tin min htet October 12, 2009 at 3:21 PM  

မေနာ္၊ ခ်ိဳသင္း၊ မေက၊ မသီရိ၊ ကိုေက်ာက္ခဲ ေက်းဇူးပါ။
ေက်ာင္းပံုေတြ သပ္သပ္တင္ေပးပါ့မယ္။ ကဗ်ာက ပံုကို မမွီမွာ စိုးလို႔ တြဲမတင္တာပါ။

ေတာ္ပါေပတယ္ မသီတာ၊ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီပံုကို ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္ၿပီး ေရးထားတာ။ ဂရပ္ဖစ္ဒီဇိုင္း ေက်ာ္မင္းေမာင္ လက္ရာေလ။ သစ္ပုတ္ပင္ လက္သီးဆုတ္ေနတဲ့ပံု။

johnmoeeain October 15, 2009 at 8:39 PM  

တကၠသိုလ္ အမွတ္တရ ကဗ်ာေလးေတြ link ယူသြားပါတယ္ အစ္ကို... ကဗ်ာ ပိုင္ရွင္ကို အေၾကာင္းၾကားတာပါ...

ခင္မင္ေလးစားလ်က္.
johnmoeeain

  © Blogger templates Psi by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP